Φίλε,
Κατ' αρχήν θα ομολογήσω
και ευθέως θα το πω
το παρόν θα το χαρίσω
σε κάθε φίλο π' αγαπώ
Το μόνο που παρακαλώ
διάβασε με προσοχή
κι' σν κάτι δεν το βρεις καλό
δείξε και λίγη ανοχή
Κι' αν χαίρεσαι ή λυπάσαι
ή τον καιρό σου χάνεις
πως τα γράψε να το θυμάσαι-
ο Στέλιος ο Γαλάνης
----------------------------------------------------------------
ΑΓΑΠΗ
Η αγάπη δεν μετριέται με τον πήχη
δεν μετριέται μ’ αριθμούς
κι’ όταν κάποτε σου τύχει
χάνεται καρδιά και νους
Η αγάπη η αληθινή
ευτυχία πάντα φέρνει
η αγάπη η αγνή
ανταλλάγματα δεν παίρνει
Η αγάπη είναι ουσία
περιέχει ανθρωπισμό
η αγάπη είναι θυσία
με πολύ αλτρουισμό
Όταν όλα τα προσφέρεις
και ποτέ σου δεν ζητάς
τότε μοναχά θα ξέρεις
τι σημαίνει ν’ αγαπάς
----------------------------------------------------------------
ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙ
Μου πήρες την καρδιά τη σκέψη και το νου
εκεί ψηλά στις κορυφές του ουρανού
και μου μείνε η θλίψη ο πόνος κι’ ο καημός
που μ' άφησε ο δικό σου αδόκητος χαμός
Κι’ αφ' ότου μ΄ άφησες αγγελικό μου ταίρι
ένας Θεός μοναχά ξέρει
πως σέρνομαι και πως βαδίζω μόνος
από την άνοιξη στο μέσον του χειμώνος
Μα μες στης μοναξιάς την καταιγίδα
υπάρχει μια ζεστή και φωτεινή αχτίδα
που ειν’ αυτή η ανάμνηση σου
της πιο όμορφης κι’ αξέχαστης μορφής σου
----------------------------------------------------------------
ΑΘΗΝΑ
Ψάχνω στη μνήμη μου να βρω
ένα χαμένο θησαυρό
την Πόλη της Παλλάδας
του φωτός και της λιακάδας
την πόλη του κισσού της ανεμώνας
την πόλη που κοσμεί ο Παρθενώνας
Εκεί που των Θεών εθεωρείτο στέκι
σήμερα πια τίποτα όρθιο δεν στέκει
Πούν’ η παλιά μας η Αθήνα
με την αγνή κι ανόθευτη ρετσίνα;
με το μπρούσκο κοκκινέλι
βγαλμένο από το Αττικό αμπέλι;
Πουν’ τα πλακόστρωτα δρομάκια
με του γκαζιού τα φαναράκια;
οι αυλίτσες της οι άσπρες
με τους βασιλικούς στις γλάστρες;
Οι γραφικές της οι ταβέρνες
κι’ οι στολισμένες της λατέρνες
πουνε τα γιούλια κι' οι γαζίες
και οι ρομαντικές ρομβίες;
Πουν’ οι πλακιώτικες καντάδες
κάτω από τις φεγγαράδες
σε κάποιου κοριτσιού τη γρίλια
για δυό ματάκια για δυό χείλια;
Χάθηκε η πόλη της σοφίας
η μάνα της φιλοσοφίας
Οι γραφικότητες αυτές
κι’ άλλες πολλές σωρεία
γίναν ανάμνηση του χθες
περνούν στην ιστορία
Και μόνον όσοι απ’ τους παλιούς
ακόμη έχουν μείνει
νοσταλγικά τις συγκρατούν
μέσ’ στη δική τους μνήμη
----------------------------------------------------------------
ΑΙΝΙΓΜΑ
Πιο αγαθό πολύτιμο
τον άνθρωπο έχει αφήσει
και δεν υπάρχει αντίστοιχο
να το αντικαταστήσει;
Αφαίρεσε απ΄ τη ζωή
της νοστιμιάς το αλάτι
και ο κάθε ένας για να ζει
του άλλου βγάζει μάτι
Δεν βρίσκεις πια την καλοσύνη
εχάθηκε κάθε χαρά
κι’ επικρατεί η δικαιοσύνη
του ισχυρού στο φουκαρά
Γλυκαίνει πάντα την καρδιά
δεν είν’ εμπόρευμα ούτε χάπι
το δίνει η μάνα στα παιδιά
τι είναι;……..η ΑΓΑΠΗ..!!!!!!
----------------------------------------------------------------
ΑΛΗΤΗΣ ΕΚΑΤΑΝΤΗΣΑ
Αλήτης εκατάντησα
χωρίς καμιά ελπίδα
μα όταν σε συνάντησα
πάλι το φώς μου είδα
ένα φρικτό ναυάγιο
ήμουν μεσ' στη ζωή
λιμάνι και μουράγιο
μου πρόσφερες εσύ
Σου χρωστάω τη ζωή μου
και την αναπνοή μου
είσαι το φως μου
και ο Θεός μου
δεν ζητώ μεσ' στη ζωή ετούτη
μαλάματα και πλούτη
λίγη αγάπη μόνο δόσ’ μου
και θα χω τα ‘γαθά όλου του κόσμου
----------------------------------------------------------------
ΑΛΛΑΞΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Βρέ πως άλλαξε ο κόσμος
κι’ η βία βασιλεύει
και ο θάνατος κι΄ ο τρόμος
την καρδιά μας κυριεύει
Πως οι άνθρωποι που έχουν
και μυαλό κι’ ευαισθησίες
μ’ ευκολία συμμετέχουν
σε φρικτές αυθαιρεσίες ;
Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη
εχάθηκε η ανθρωπιά
και φτάσαμε σ’ αυτό το χάλι
έλεος να μη υπάρχει πια
Μα υπάρχει κάποια αιτία
για όλα τούτα τα δεινά
ίσως είν’ δικαιολογία
μα ο φτωχός αδικείτε και πεινά
----------------------------------------------------------------
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ Ν’ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ
Αν θέλεις ν’ αγαπήσεις
την καρδιά σου να αφήσεις
ότι θέλει να διαλέξει
Αν διαλέξεις από πόθο
το αίσθημά σου είναι νόθο
και ελάχιστα θ’ αντέξει
Αν πάλι από συμφέρον
σου το λέω εκ των προτέρων
πως πικρά θα μετανιώσεις
Θα σε ζώσουνε οι τύψεις
θα αρχίσουνε οι ρίξεις
και αγάπη δεν θα νοιώσεις
Κάθε έρως φλογερός
ιδανικός και ιερός
βγαίνει μέσα απ’ τη καρδιά
Κάθε έρωτας αγνός
είναι σαν ο ουρανός
να μη έχει συννεφιά
Αν θέλεις ν’ αγαπήσεις
την καρδιά ν’ ακολουθήσεις
όπου αυτή σε οδηγεί
Σε μια όμορφη φωλιά
σε γλυκιά θερμή αγκαλιά
με φροντίδα και στοργή
----------------------------------------------------------------
ΑΝ ΚΟΡΕΣ ΜΟΥ ΣΑΣ ΕΙΧΑ
Αν κόρες μου σας είχα
Βασούλα και Σοφία
σίγουρα θα είχα
μεγάλη ευτυχία
του Θεού και των γιατρών οι παροχές
έφεραν την γιατρειά μου
μα τα λουλούδια σας και οι ευχές
γέμισαν την καρδιά μου
αποδείξατε πως σεβασμός και ήθη
δεν είναι πια του παρελθόντος μύθοι
αισθάνομαι πως σας χρωστώ
ένα εγκάρδιο ανθρώπινο ευχαριστώ
----------------------------------------------------------------
ΑΝΘΟΔΕΣΜΕΣ
Ανθοδέσμες από ρόδα
τις γυναίκες συγκινούν
μα το χρήμα και τη ρόδα
πιο πολύ τα προτιμούν
Τους αρέσει η λεπτότης
και ο τρόπος ο αβρός
μα δίδεται προτεραιότης
όπου υπάρχει θησαυρός
Ο ρομαντικός ο έρως
επαρήλθε κι’ είναι κρίμα
προτιμάται κάποιος γέρος
αρκεί να ‘χει πολύ χρήμα
----------------------------------------------------------------
ΑΝΟΙΞΗ
Άνοιξη, μια εποχή ανάστασης
της φύσης επανάστασης
μια εποχή ρομαντικών
και παιχνιδιών ερωτικών
Η εποχή των λουλουδιών
του έρωτα των τραγουδιών
με ποικιλία αρωμάτων
και πανδαισία των χρωμάτων
Πουλιά και χίλια δυο πετούμενα
με ελιγμούς πετούν χαρούμενα
που άλλα γλυκοκελαδούν
και λουλουδιών χυμούς ρουφούν
Ανθισμένες μυγδαλιές
Παπαρούνες πασχαλιές
των οφθαλμών μας χάρμα
της άνοιξης το θαύμα
Και συντελείται αλλαγή
κάθε φορά σ’ αυτή τη γη
μια πλήρης ανακαίνιση
της πλάσης αναγέννηση
Και είναι και προορισμένη
απ’ τον Θεό ταγμένη
μέσα σε τέτοια εποχή
και ο Χριστός ν’ αναστηθεί
----------------------------------------------------------------
ΑΡΣΕΝΙΚΟ-ΘΗΛΥΚΟ
Είναι γνωστό πως έλκονται
το θετικό κι’ αρνητικό
γι’ αυτό και ερωτεύονται
το θηλυκό με αρσενικό
Έλα ν’ ανταμωθούμε
μαζί να ενωθούμε
Γιατί είσαι εσύ ο ουρανός
κι’ εγώ της γης το χώμα
γιατί είσαι εσύ ο κεραυνός
κι’ εγώ του ήλιου χρώμα
Γιατί είσαι μπόρα και αντάρα
και είμαι εγώ γαλήνη
γιατί σκορπάς τρομάρα
κι’ είμαι η καλοσύνη
Είσαι βροχή και καταιγίδα
κι’ είμαι βαρκούλα με πανί
είσ’ επικίνδυνη παγίδα
και είμαι άκακο αρνί
Έλα ν’ ανταμωθούμε
μαζί να ενωθούμε
είσαι εσύ τ’ αρσενικό
κι’ είμαι εγώ το θηλυκό
----------------------------------------------------------------
ΑΣ ΦΥΓΟΥΜΕ
Ας φύγουμε εγώ και συ
πιασμένοι χέρι-χέρι
ν’ αναζητήσουμε μαζί
άλλους ανθρώπους κι΄ άλλα μέρη
Ο κόσμος γέμισε αγρίμια
που έχουν σκοπό να σε πληγώσουν
τα όνειρά μας τα έκαναν συντρίμμια
ποτέ αγάπη δεν θα δώσουν
Πάμε να βρούμε νέους τόπους
με καθαρές ακτές και ουρανούς
και με υπέροχους ανθρώπους
πιο γνήσιους και πιο αγνούς
Να βρούμε μέρη γραφικά
με δειλινά ονειρεμένα
και να χαρούμε ερωτικά
εσένα εγώ κι’ εσύ εμένα
----------------------------------------------------------------
ΑΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ…..
Άσε τα λόγια τους θυμούς
άσε και τις μουρμούρες
εμείς περάσαμε καημούς
και πίκρες και σκοτούρες
Η γκρίνια σου δεν ευσταθεί
με πίκρες μας γεμίζει
έχουμε οι δυό μας ζυμωθεί
κανείς δεν μας χωρίζει
Σε αγαπώ πολύ-πολύ
και στο έχω αποδείξει
δος μου και συ ένα φιλί
και ο καυγάς ας λήξει
----------------------------------------------------------------
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
Μια φούχτα γης ριγμένη στη Μεσόγειο
Ανάμεσα σ’ Αιγαίο και Ιόνιο
Με θρύλους μυθολογικούς
Κι ηρωισμούς ιστορικούς
Που απ’ τον Έβρο αρχίζουνε
Περνούν από τον Όλυμπο
Περνούν από την Οίτη
Πιο κάτω συνεχίζουνε
Μέχρι τον Ψηλορείτη
Ότι δεν ήταν τέλειο το έριχνε στον Καιάδα
Αυτή είναι η Ελλάδα
Μια φούχτα γης όλο βουνά και βράχια
Μια θάλασσα γαλάζια
Μ’ ένα σωρό νησάκια
Κάθε ξωκλήσι και βουνό
Κι απάνω της τα θαλασσιά ατλάζια
Για ουρανό
Και μ’ έναν Ήλιο λαμπερό
Με τον λευκό της θάλασσας
Να παίζει τον αφρό
Μια ομορφιά και μια φρεσκάδα
Αυτή είναι η Ελλάδα
Μια φούχτα γης μ’ ένα σοφό Σωκράτη
Με Περικλή κι’ έναν χρυσό αιώνα
Με Λεωνίδα και μια Σπάρτη
Κι’ ένα Ναό τον Παρθενώνα
Στην Αθηνά Παλλάδα
Αυτή είναι η Ελλάδα
----------------------------------------------------------------
ΒΑΡΚΑ ΜΟΥ
Βάρκα μου βαρκούλα μου
και καλοψαροπούλα μου
πού τρέχεις σαν δελφίνι
στη θάλασσα λιχνίζεσαι
γλυκά χαριεντίζεσαι
σε κάλμα σε μπουρίνι
Στο μουράγιο σου δεμένη
σα νυφούλα στολισμένη
όλο σκέρτσο κι’ όλο χάρη
καυγαδίζουν τα παιδιά
ποιος θα πάρει τα κουπιά
και μαζί σου να σαλπάρει
Σαν την όμορφη κοπέλα
σου κουνιέται η προπέλα
σαν γλιστράς μες το νερό
μα στο ψάρεμα σαν πάς
με τα δίχτυα σου χτυπάς
μεροκάματο γερό
Γιατί άλλος δεν σε φτάνει
στις ψαριές σου κάθε βράδυ
στο καλό το πυροφάνι
και στο φίνο παραγάδι
Και πριν χάραμα να πάρει
θα γεμίσει το αμπάρι
με πραμάτεια ασημένια
κι’ όταν θα βγει το φεγγάρι
θα σε λούσει αυτό με χάρη
με μια αχτίδα χρυσαφένια
Κι’ αφού πεις ευχαριστώ
στον Αη Νικόλα τον γνωστό
τον θαλασσινό τον Άγιο
βάζεις πλώρη μάνι-μάνι
να γυρίσεις στο λιμάνι
σε απάνεμο μουράγιο
----------------------------------------------------------------
ΒΑΣΑΝΑ
Βάσανα κι’ αναποδιές
έχει η ζωή θέλεις δε θες
ρίχτα λοιπόν όλα στο χθες
το αύριο μονάχα δες
Γι' αυτό φίλε και αδέρφι
με τραγούδι και με ντέφι
σκόρπα γύρω σου το κέφι
να διαλυθούν τα νέφη
Είναι κι’ αυτό μια συνταγή
που αν θα μπει σ’ εφαρμογή
σου δίνει κάποια διαφυγή
στη ζωή σ’ αυτή τη γη
----------------------------------------------------------------
ΒΛΑΜΙΣΣΑ
Για πρόσεξε με βλάμισσα
στο λέω για καλό σου
πολύ στο λάσκα σ’ άφησα
για κοίτα συμμορφώσου
Θέλω τη γκόμενα σπαθί
πλάι μου να βαδίζει
σαν το λουλούδι που Ανθή
Κανείς να μη τ' αγγίζει
Έχεις εμέ τον παίδαρο
Τον μάγκα τον τσαγκό
Κι’ όμως σκορπάς το βλέφαρο
σε κάθε αρσενικό
Πρόσεχε θα στη φυλάξω
κι’ αν ρεζιλευτώ στη πιάτσα
Με ξυράφι θα χαράξω
την ωραία σου τη φάτσα
Κι’ ας με ρίξουν στη στενή
και ισόβια ας φάω
για μια άπιστη γυνή
και στα κάτεργα θα πάω
----------------------------------------------------------------
ΒΡΗΚΑ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ
Ε! και τι έγινε που μ’ άφησες εσύ;
βρήκα παρέα στο κρασί
ομολογώ ήσουν γυναίκα φίνα
μα υπάρχει κι’ η ρετσίνα
Το λυγερό κι’ υπέροχο σου σώμα
το βρίσκω και στο σώσμα
τα χειλάκια σου που ήσαν όλο μέλι
τα ρουφώ στο κοκκινέλι
Τα σκέρτσο σου και τη δική σου χάρη
τα έχει και το γιοματάρι
Δεν με νοιάζει που η καρδιά σου δεν με θέλει
Έχω τώρα συντροφιά μου το βαρέλι
Πάρτο απόφαση , σε ξέχασα
δεν δίνω μια που σ’ έχασα!
Μόνο τη δόλια μου καρδιά
κάποιο σκουλήκι την τρυπάει
δεν βρήκε ακόμη γιατρειά
γιατί σε αγαπάει
Βλέπεις δεν μου έμοιασε
να είναι σκληρή
κι’ εκείνη σαν και μένα
Μου πήγε κόντρα η πονηρή
τακίμιασε με σένα….
----------------------------------------------------------------
ΓΙΑΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ
Γιατί θες να με πειράζεις
και την καρδιά σου να μοιράζεις
πότε εδώ και ποτε εκεί
Αυτό είναι σαδισμός
φοβερός εγωισμός
μα και συνήθεια κακή
Που εμένα με πειράζει
την καρδιά μου την σπαράζει
και με κάνει ένα κουρέλι
Όταν πέφτεις χαμηλά
και ο κόσμος να γελά
η καρδιά μου δεν το θέλει
Άσε λοιπόν τα πείσματα
κι’ όλα τα παιδιαρίσματα
και μη μ’ αφήνεις μόνο
πριν κάνω κάποιο φόνο
----------------------------------------------------------------
ΓΙΑΤΙ ΝΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ
Γιατί γιατί να σ’ αγαπώ
τι κέρδισα από σένα ;
εσύ έχεις βάλει σαν σκοπό
να τυραννάς εμένα
Σου πρόσφερα μ’ απλοχεριά
στοργή, αγάπη κι΄ ανοχή
μα εσύ προσφέρεις πονηριά
με μόνο πίκρα στη ψυχή
Μα αν η καρδιά μου υποφέρει
η λογική δουλεύει
γι’ αυτό αλλού θα ψάξω
με κάποια άλλη να σ’ αλλάξω
----------------------------------------------------------------
ΠΑΣΧΑ 1999 ( ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ)
Χριστέ μου αναστήθηκες
πάλι το ενενήντα εννιά
πιστεύω αντιλήφθηκες
αθώοι ότι σφάζονται σαν άκακα αρνιά
Χριστιανοί τους Χριστιανούς
σκοτώνουν και τους σφάζουν
κι’ οι δολοφόνοι, υπό την σκέπη Σου
τα φονικά τους βάζουν
Κάνε λοιπόν παρακαλώ
στη νέα τη χρονιά
να επικρατήσει το καλό
να σβήσει η απονιά
Με θεϊκή Σου προστασία
σώσε απ’ τον αφανισμό
πιστούς και εκκλησία
από ψευδοχριστιανισμό
----------------------------------------------------------------
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΘΕΟ
Θεέ μου αντί για προσευχή
Σου στέλνω ένα γράμμα
ανέγνωσε με προσοχή
και το δικό μου δράμα
Είναι ένα δράμα ερωτικό
για ένα θείο πλάσμα
το έφτιαξες Εσύ κι’ αυτό
μία γυναίκα χάρμα
Ένα υπέροχο κι’ αυτό
ένα δικό Σου ποίημα
μα έγινα σ’ αυτό εγώ
ένα άβουλο πια θύμα
Ο έρωτας μου άνοιξε
ένα μεγάλο τραύμα
κι’ αντί για βέλος μού 'ριξε
από οβίδα θραύσμα
Και για να γιάνει η πληγή
Σου τάζω βαρύ τάμα
κατέβα πάλι ως τη γη
μ’ ένα μικρό Σου άλμα
Πρέπει συντόμως να πεισθεί
με ένα νέο θαύμα
πως πρέπει να μ’ ερωτευθεί
το θείο εκείνο πλάσμα
----------------------------------------------------------------
ΓΥΝΑΙΚΑ ΙΣΟΝ ΔΥΟ ΥΠΑΡΞΕΙΣ
Γυναίκα ίσον δυό υπάρξεις
της καλής και τής κακής
και για να συνυπάρξεις
πρέπει να εγκλιματιστείς
Όταν γίνεται καλή
την πατάς σαν το χαλί
μα όταν βγάζει μοχθηρία
τότε μοιάζει με θηρία
Άλλοτε γίνεται σαν τα άνθη
θέλει φροντίδα και στοργή
μα όταν βγάλει το αγκάθι
φυλάξου όσο μπορείς απ’ την οργή
Άλλοτε μοιάζει Παναγιά
σύζυγος μάνα η γιαγιά
κι’ άλλοτε γίνεται Τσαρίνα
και φτάνει μέχρι Μεσαλίνα
Πρέπει να ληφθεί λοιπόν υπ’ όψη
και η μια….. μα και η άλλη όψη
εάν θες να συμβιώσεις
και προ παντός να επιβιώσεις
----------------------------------------------------------------
ΕΓΩΙΣΜΟΣ
Είμαστε εγωιστές
χάσαμε στιγμές καυτές
μας χώρισε ένα πείσμα
Μα το είδαμε κι’ δυό
όπως εσύ, έτσι κι εγώ
με το δικό μας πρίσμα
Χρειαζόταν ψυχραιμία
να βρεθεί η αφορμή
σύνεση και ηρεμία
να βρεθεί χρυσή τομή
Έλα λοιπόν να ρίξουμε
μεσ’ στο κρασί νερό
πάλι να ξανασμίξουμε
μη χάνουμε καιρό
----------------------------------------------------------------
ΕΛΑ ΣΤΟ ΚΗΠΟ ΜΟΥ
Έλα στον κήπο μου απόψε
κι’ όποιο άνθος θέλεις κόψε
θα σου δείξει το καθένα
πόσο αγαπώ εσένα
Κάθε άρωμα και χρώμα
και το σχήμα τους ακόμα
έχουν κάποια σημασία
Δείχνουν την ευαισθησία
όπου κι’ αν ρωτήσεις όπου
του ερωτευμένου ανθρώπου
Μάδησε λοιπόν μια μαργαρίτα
κι’ ότι θέλεις από μένα ζήτα
Εάν κόψεις ορτανσία
θα με δεις σαν οπτασία
και στα γαρύφαλλα αν φθάσεις
θα μπορέσεις να με πιάσεις
Έλα στη τριανταφυλλιά
να βρεθούμε αγκαλιά
και αν κόψεις μπουκαμβίλια
φίλα με γλυκά στα χείλια
Ένα κρίνο αν με φιλέψεις
θα μπορείς να με χαϊδέψεις
μα τον πόθο δεν θ’ αφήσεις
εάν θες να με ποθήσεις
Αλλά αν κόψεις γιασεμί
Μη προχωρήσεις άλλο ... ΜΗ
----------------------------------------------------------------
ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ ΔΕΚΑΞΙ
Έχεις κλείσει τα δεκάξι
κι’ είσαι σ’ όλα σου εντάξει
κι’ αν διατηρείς κοτσίδα
φαίνεσαι πως είσ’ ατσίδα
και δεν είσαι πια μπεμπέκα
αλλά μια μεστή γυναίκα
Σπινθηρίζει η ματιά σου
προκαλεί η κορμοστασιά σου
και στο δρόμο σαν βαδίζεις
και τα νώτα σου λιχνίζεις
είσαι χάρμα ομορφιάς
και προφίλ μα και ανφάς
Κι’ όπως όλα σου κουνιούνται
οι αισθήσεις μας δονούνται
και το μίνι σου φουστάνι
πύραυλους μας έχει κάνει
Και τα ανεπτυγμένα στήθη
ξετρελάνανε τα πλήθη
οι χυτές σου οι γαμπίτσες
σαν τις φρέσκες φραντζολίτσες
τα γυμνά σου τα μπρατσάκια
και τα κόκκινα χειλάκια
μα και όλα σου τα κάλλη
φέρνουν πόθους φέρνουν ζάλη
Πόσο θέλω να σε πείσω
από κοντά να σε γνωρίσω
να σ΄ αγγίξω να σε ψαύσω
πιο πολύ να σ’ απολαύσω
κι’ αν ο πόθος μου ενσκήψει
ότι ήθελε προκύψει
………………………………..
Ως εδώ και μη παρέκει
ως εδώ αυτό αρκεί
όπως πάμε θα επέμβει
η εισαγγελική αρχή
----------------------------------------------------------------
ΖΟΥΜΠΕΡΙ
Εάν θέλεις να βρεις τόπο
για διακοπές το θέρος
μη προβείς εσύ στο κόπο
θα σου πω εγώ το μέρος
Ούτε Ρίο ούτε Κάνες
ούτε αυτό το Μον-Ρεπό
σου προσφέρουν τόσες χάρες
σαν αυτές που θα σου πω
Πρασινάδα και δροσιά
και μια θάλασσα ωραία
εάν θέλεις ξενοιασιά
και μια όμορφη παρέα
Εάν θέλεις και χαρτί
Και κουμ- καν με μπαλαντέρ
ψάξε μέσ’ την Αττική
και θα βρεις το ΠΟΡΤ-ΖΟΥΜΠΕΡ
----------------------------------------------------------------
Η ΣΚΟΥΝΑ
θ’ αρματώσω μία σκούνα
με σκαρί πολύ γερό
να φορτσάρει στη φουρτούνα
να μη φοβάται τον καιρό
Και στη ρότα του πελάγους
και σε κάλμα και μπουρίνια
θα έχω συντροφιά τους γλάρους
συνοδεία τα δελφίνια
Στο κατάρτι της θα στήσω
την κουρσάρικη σημαία
και θα πάω να κατακτήσω
μια νησιώτισσα ωραία
Μια γυναίκα σαν φρεγάδα
που έχει μύριες το Αιγαίο
που στο πρόσωπο η φρεσκάδα
και το φως είναι πηγαίο
Κι’ αφού όλα τα νησιά
του Αιγαίου επισκεφθώ
θά βρω κάποια εκκλησιά
νά μπω να προσευχηθώ
----------------------------------------------------------------
ΗΡΘΕΣ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ...
Ήρθες Χριστέ μου εδώ στη γη
αγάπη να μας δώσεις
κι’ ήσουν για όλους μια πηγή
σοφίας μα και γνώσης
και έμεινε εις τους πιστούς
η θεϊκή μορφή Σου
και οδηγεί τους Χριστιανούς
πάντα η διδαχή Σου
κι΄ ήρθε μετά η σταύρωση
ήρθε και η ταφή
κι’ έπειτα η ανάσταση
παγκόσμια γιορτή
Μα η δική μου η αγάπη
-ο δεύτερος Θεός μου-
απέθανε κι’ ετάφη
και έχασα το φως μου
Ποτέ δεν αναστήθηκε
μα στην καρδιά μου κρύφτηκε
γιατί απλά για μένανε
ζει…και ποτέ δεν πέθανε
----------------------------------------------------------------
ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΨΩ
Θέλω απ’ τα χείλη σου να πιώ
το πιο ανόθευτο ποτό
που πουθενά δεν βρίσκω
και έχω βάλει σαν σκοπό
αφού πολύ σε αγαπώ
ν΄ αποτολμήσω ρίσκο
Θέλω στον κύρη σου να ρθώ
να ρθώ να σε γυρέψω
κι’ αν αρνηθεί πρέπει να βρω
τον τρόπο να σε κλέψω
Κι’ αφού τα καταφέρω
να γίνουμε ζευγάρι
στα χέρια σου θα φέρω
και άστρα και φεγγάρι
Γιατί είναι το όνειρό μου
να σ’ έχω αγκαλιά
να σ’ έχω στο πλευρό μου
να σε λούζω με φιλιά
----------------------------------------------------------------
ΘΑΛΑΣΣΑ
Θάλασσα -θάλασσα
όπως σε βλέπω τώρα
τις πίκρες μου τις άφησα
για κάποια άλλη ώρα
Ω! τι μαγεία είν’ αυτή
και τι γαλάζια νηνεμία
σταλάζει μέσα στη ψυχή
γαλήνη κι΄ ηρεμία
Κι’ όπως ο ήλιος αναδύνει
κοκκινωπός δειλά -δειλά
λες και το χάδι του σου δίνει
και τρυφερά πως σε φιλά
Το απαλό σου θαλασσί
χρώμα που έχεις μόνο εσύ
δεν το βρίσκω στα λουλούδια
και η γλυκιά σου μουσική
του κύματος με την ακτή
που μου χαϊδεύει το αυτί
δεν υπάρχει στα τραγούδια
Απ’ το λατρεύω κι’ αγαπώ
ρήμα δεν βρίσκω άλλο
για σένα θέλω να σου πω
πώς νιώθω ένα αίσθημα
ακόμα πιο μεγάλο
----------------------------------------------------------------
ΘΕΛΩ ΠΟΙΗΜΑ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ
Θέλω ποίημα να σου γράψω
μα η έμπνευσης μου λείπει
κι’ είμαι έτοιμος να κλάψω
απ’ το θυμό μου κι’ από λύπη
Δεν γνωρίζω πως ν’ αρχίσω
απ’ τα λαμπερά ματάκια;
η θα πρέπει να υμνήσω
τα δυό κόκκινα χειλάκια;
Έχω άγχος έχω δέος
έχω διαρκώς μια ζάλη
δεν είμ’ εγώ σπουδαίος
να υμνήσω τέτοια κάλλη
Κι’ αν ακόμα το τολμήσω
Θα ‘ναι άδικο και κρίμα
μάλλον θα σε αδικήσω..
είσαι ολόκληρη ένα ποίημα
----------------------------------------------------------------
ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΥΡΙΟΝ….
Δύο τρία τραπεζάκια
με λαδόκολλα στρωμένα
πέντε έξι κουτσαβάκια
γύρω-γύρω καθισμένα
Τρώνε πίνουν και καπνίζουν
χαίρονται την ευωχία
τα ποτήρια τους τσουγκρίζουν
και φωνάζουν εις υγεία
Τα βαρέλια γύρω-γύρω
και του μούστου η μυρουδιά
του μπεκρή σαν Άγιο Μύρο
του ευφραίνουν την καρδιά
κι’ ο φωνόγραφος πιο πέρα
απ’ τους παλιούς με το χωνί
μερακλώνει τον αέρα
με βαριά βραχνή φωνή
Εκεί μέσα σαν μπεκρής
νοιώθω άνετα και φίνα
ξενυχτάω ως στις τρείς
με μεζέδες και ρετσίνα
Κι’ όταν ρίξω τον παρά
έχω κάνει πια κεφάλι
τότε λέω γεια χαρά
και εις αύριον και πάλι
----------------------------------------------------------------
ΚΙΘΑΡΑ
Για τίποτα δεν δίνω δυάρα
σαν κρατάω την κιθάρα
στη χαρά μου και στη λύπη
από δίπλα μου δεν λείπει
Η καλή μου κιθαρίστα
κάνει για εφτά κορίτσια
δέχεται την αγκαλιά μου
χωρίς κόλπα δίχως σκέρτσα
και ευφραίνει τα αυτιά μου
με σεκόντα και με τέρτσα
Κάθε πίκρα μου απαλύνει
με νοσταλγικά μινόρε
κι’ ευθυμίας τόνο δίνει
με χαρούμενα ματζόρε
Τις ευαίσθητες χορδές μας
έχουμε συντονισμένες
έτσι ώστε οι φωνές μας
να είναι εναρμονισμένες
Απαρτίζουμε ντουέτο
με ωραία αρμονία
και σκορπάμε στο μομέντο
στις παρέες ευθυμία
Γι’ αυτό δίπλα της θα μείνω
στη γλυκιά μου την κιθάρα
και για τίποτα δεν δίνω
ούτε τσακιστή δεκάρα
----------------------------------------------------------------
ΛΗΣΤΕΙΑ
Την καρδιά μου έχεις ληστέψει
και με όπλο τη ματιά σου
μα το μυαλό σου μη πιστέψει
πως με έκανες δικιά σου
Σε κατέχει η απληστία
και πολύ εγωισμός
αλλά με βία και ληστεία
δεν στεριώνεται δεσμός
Ίσως να σε αγαπήσω
σιγά-σιγά με τον καιρό
αλλά ποτέ δεν θα σ’ αφήσω
να μου κάνεις το σκληρό
----------------------------------------------------------------
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Στην υδρόγειο σε μια μικρή γωνία
διαπράττεται στυγνή δολοφονία
και με βλέμμα απαθές η κοινωνία
παρακολουθεί ενός λαού την αγωνία
σε κάποια γη όπου την λεν Μακεδονία
Μια γη με ιστορία τρισχιλιετή
που έβγαλε στρατηλάτη ένα μαχητή
που γέννησε Φιλίππους Αλεξάνδρους και Μελάδες
που έγιναν του Έθνους μας λαμπάδες
Μα αν θα χρειαστεί και έρθει πάλι η ώρα
θ’ αναστηθεί από τον τάφο τώρα
κι ο Αλέξανδρος κι’ ο Παύλος ο Μελάς
μαζί τους ασφαλώς ολόκληρη η Ελλάς
Κι ας το βάλουν στο μυαλό τους Σκοπιανοί
και Τούρκοι βάρβαροι κι’ Αγαρηνοί
ότι η γη αυτή η Μακεδονική
ήτανε είναι και θα μείνει Ελληνική
Και όταν κάποιοι απ’ αυτούς σκεφθούν
να βάλουν πόδι μέσα κάποια μέρα
οι Έλληνες γερά θ’ αντισταθούν
με λόγχη με τσαρούχι και ΑΕΡΑ
----------------------------------------------------------------
ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΠΩΣ ΠΙΝΩ
Με κατηγορούν πως πίνω
και μεθώ και ξενυχτώ
μα με το κρασί ξεδίνω
απ' τον πόνο τον φρικτό
Είναι φάρμακο τής λήθης
απ' τα πιο θαυματουργά
και τον εαυτό σου πείθεις
να ξεχνά αργά--αργά
Και αν ο πόνος ο μεγάλος
σε βαραίνει μες' στα στήθια
δεν υπάρχει τρόπος άλλος
ν' αντικρίσεις την αλήθεια
Μα ο άδικος χαμός σου
είν' αβάσταχτα βαρύς
όταν χάσεις πια το φως σου
να ξεχάσεις πως μπορείς;
Και η προσπάθεια που κάνω
έστω και λίγο να ξεχνώ
τον καιρό μου μόνο χάνω
ξέρω ματαιοπονώ
----------------------------------------------------------------
ΜΗ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΙΝΩ
Μη θυμώνεις όταν πίνω
δύο τρία ποτηράκια
αφού ξέρεις πως ξεδίνω
απ’ τα μικροβασανάκια
Ομολογώ πως είναι λάθος
όμως αδιαφορώ
είναι έξις είναι πάθος
να το κόψω δεν μπορώ
Γι’ αυτό κάνε μας τη χάρη
κι’ άσε το κέφι μου να κάνω
και το ποτάμι ας με πάρει
αφού το βλέπω πως σε χάνω
Μα αν θες ν’ απαρνηθώ
και ταβέρνα και κρασί
πρέπει πρώτα να πεισθώ
ότι μ’ αγαπάς εσύ
Κι αν μ’ αφήνεις να σου δίνω
λίγα χάδια και φιλιά
σου υπόσχομαι δεν πίνω
άλλο πια ούτε γουλιά
----------------------------------------------------------------
ΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ…..
Μη προσπαθείς δική σου να με κάνεις
με κομπλημάν μπιζού και τιμαλφή
κορόιδο εμένα δεν με πιάνεις
στη πιάτσα μέσα έχω ανατραφεί
Εγώ τους άντρες τους φουμάρω
σαν σέρτικο και φίνο τσιγαράκι
κι’ αν βαρεθώ και άλλο δεν γουστάρω
σαν αποτσίγαρο τους σβήνω στο τασάκι
Πάψε λοιπόν κορόιδο να ‘σαι
στα κομπλημάν και δώρα κάνε κράτι
πάρτο απόφαση ρε κύριε και σπάσε
δεν μπλέκω εγώ μ’ αριστοκράτη
Αυτός που την καρδιά μου θα αγγίξει
θα είναι πρόσωπο σκληρό κι’ αρρενωπό
και με την πρώτη τη ματιά που θα μου ρίξει
με πάθος θα του πω το σ’ αγαπώ
----------------------------------------------------------------
ΜΙΚΡΗ Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ
Μικρή η διάρκεια ζωής
μικρή-μικρή και λίγη
γι’ αυτό θα πρέπει να την ζεις
χωρίς το άγχος να σε πνίγει
Γι’ αυτό το ρίχνω πάντα έξω
δεν έχω πρόβλημα κανένα
και προσπαθώ όσο μπορώ να παίξω
μές' στης ζωής τη σύγχρονη αρένα
Γιατί αλλιώς θα έπρεπε ακόμα
να ‘χα ζωές πέντε-έξι
ώστε και το φθαρτό μου σώμα
στα βάσανα ν’ αντέξει
----------------------------------------------------------------
ΜΟΝΑΞΙΑ
Μοναξιά δεν σημαίνει να ‘σαι μόνος
είναι κάτι που διαλέγεις
είναι ίσως κάποιος δρόμος
που ο ίδιος επιλέγεις
Δεν σ’ αρέσουν οι παρέες
η δεν θέλεις συντροφιές
θεωρείς ως πιο ωραίες
τις μοναχικές στιγμές
Μοναξιά είναι κάτι άλλο
είναι αίσθημα σκληρό
είναι πρόβλημα μεγάλο
και πολύ οδυνηρό
Είν’ αφάνταστα σκληρή
σαν τον στυγνό σατράπη
απ’ την καρδιά σου αφαιρεί
κάθε χαρά κι’ αγάπη
Διαρκείς μελαγχολία
ακεφιά κι’ ανορεξιά
είναι εκείνα τα στοιχεία
που έχει πάντα η μοναξιά
Νιώθεις σαν καράβι που επιπλέει
ακυβέρνητο κενό
νιώθεις την καρδιά να σιγόκλαιει
σε αχανή ωκεανό
----------------------------------------------------------------
ΜΟΝΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Μοναχή με το φεγγάρι
ονειρεύεται η κοπέλα
πώς θα ρθεί το παλικάρι
σε αλόγου χρυσή σέλα
Και θα πάρει με ορμή
με τα στιβαρά του χέρια
το ωραίο της κορμί
ν’ ανεβούνε ως τ’ αστέρια
Και θα πουν τα όνειρα τους
στα ολόφωτα τα άστρα
να χαρούν τον έρωτα τους
σε παραμυθένια κάστρα
----------------------------------------------------------------
ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΝΗ ΖΕΙ;
Για σένα έγινα μπεκρής
λόγω αφόρητης πικρής
ζωής που ζήσαμε μαζί
και στης ζωής μας την πορεία
γεννήθηκε η απορία
να ζει κανείς η να μη ζει;
Και προσπαθώ μα το Σταυρό
μία απάντηση να βρώ
σ΄ αυτή την απορία
και το έχω ρίξει στο κρασί
και η αιτία είσ’ εσύ
στην όλη ιστορία
Με το κρασί και το τσιγάρο
που μέχρι τέλος το φουμάρω
θέλω το πρόβλημα να λύσω
και από σε ν’ απαλλαγώ
και στη συνέχεια κι’ εγώ
ελεύθερος να ζήσω
----------------------------------------------------------------
ΝΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ
Υποψιάζομαι ότι νερά μου κάνεις
και ότι με άλλον τώρα πάς
βάλθηκες να με τρελάνεις
νομίζω πια δεν μ’ αγαπάς
Βάλτο καλά μες στο μυαλό σου
και σύντομα και μην αργείς
θα ‘ρθει και σένα η σειρά σου
στα ίδια τα νερά σου να πνιγείς
Και όταν πια θ’ αλλάξεις γνώμη
θα με ζητάς μα θα ’μαι απών
θα εκλιπαρείς για μια συγνώμη
μα εσύ θα είσαι παρελθόν
Φύγε και φύγε μακριά μου
τον έρωτα μας θα τον κλάψω
άσε με μες στα δάκρυά μου
με τον καιρό θα σε ξεχάσω
Φύγε να βρω λίγη γαλήνη
με τον καιρό θα σε ξεχάσω
κ’ ίσως βρεθεί κάποτε ‘κείνη
σ’ ερωτικό λιμάνι να αράξω
----------------------------------------------------------------
Ο ΒΛΑΣΗΣ
Φιλτάτη μου μαγκίτισσα
αφ' ης στιγμής σε γνώρισα
στη μάνα σου σε ζήτησα
μα εσύ το παίζεις γόησσα
Έμαθα πως τσαντίστηκες
με αυτή την πρόταση μου
μα ίσως δεν ανθήστηκες
ποια είν’ η πρόθεση μου
Έπρεπε να σακουλευτείς
πως είμ’ αισθηματίας
κι’ όχι ευθύς ν’ αρνηθείς
άνευ καμίας αιτίας
Δεν έπρεπε να αρνηθείς
σ’ αυτή εδώ τη φάση
και σκάρτα να μου ξηγηθείς
εμένανε του Βλάση
Γιατί είμ’ ο Βλάσης ο γνωστός
μαγγίτης νάμπερ ένα
και δεν γεννήθηκε αυτός
που θάβγη μπρος σε μένα
Ο Βλάσης σ’ ερωτεύτηκε
και πάρτετο χαμπάρι
εσένα καψουρεύτηκε
κι’ εσένανε θα πάρει
Για αυτό σου λέω φιλικά
παράτησε τις γκέλες
γιατί μπορεί στα ξαφνικά
να μου χτυπήσουν μπιέλες
Και τότε κοριτσάκι μου
παρντόν και με το θάρρος
φυλάξου αδερφάκι μου
και όποιον πάρει ο Χάρος
Ταύτα και αναμένω
την ευκαιρία να μη χάσεις
το ΝΑΙ σου περιμένω
υμέτερος ο Βλάσης
----------------------------------------------------------------
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Για καυγά και φασαρία
είσαι πάντα στο φτερό
κι’ η δική μου ησυχία
εξαρτάται απ’ τον καιρό
Εάν έχουμε βοριά
απ’ το κρύο τουρτουρίζεις
είν’ η ατμόσφαιρα βαριά
και συνέχεια με βρίζεις
Αν μας πιάσει η νοτιά
σε πειράζει η υγρασία
έχεις πάντα ακεφιά
δεν μου δίνεις σημασία
Αν φυσήξει ο πουνέντες
έχουμε μεγάλο δράμα
βγάζεις άναρθρες κουβέντες
και σφαδάζεις απ’ το κλάμα
Αν φυσήξει ο λεβάντες
γίνεσαι πολύ σμπαράλια
καυγαδίζεις με τους πάντες
κι’ είσαι ένα μάτσο χάλια
Αν μας πιάσει ο γαρμπής
έχουμε μεγάλη μπόρα
και στο σπίτι για να μπεις
πρέπει να περάσει ώρα
Μόνο με το μαϊστράλι
έχεις κέφια και χαρίτσες
μόνο τότε θέλεις πάλι
παιχνιδάκια και τρελίτσες
Μα αυτό δεν είναι αστείο
το φυλλοκάρδι μου να τρέμει
πρέπει διαρκώς ν’ ακούω
τα δελτία όλα της ΕΜΥ
----------------------------------------------------------------
Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΚΑΦΕΝΕΣ
Ο παλιός ο καφενές
ήταν στέκι μόνο για άντρες
γινότανε τεκές
κάπου κάπου για τους μάγκες
Στον παλιό τον καφενέ
οι αργόσχολοι κι αργοί
εκαπνίζαν αργιλέ
αν θυμούνται οι νοσταλγοί
Στον παλιό τον καφενέ
ήταν άρχων ο Ταμπής
κι ήξερες πως τον καφέ
όπως γουστάρεις θα τον πιεις
Με ολίγη η και σκέτος
η τον ήθελες με κρούστα
ασφαλώς κι ανυπερθέτως
θα σου έκανε τα γούστα
Στα σημερινά τα καφενεία
ότι παλιό εκατηργήθη
νέα πια νοοτροπία
νέα έθιμα και ήθη
Καφετερία έχει γίνει
πάει πια το λουκουμάκι
σε σερβίρει κάποιο μίνι
η γκαρσόν με παπιονάκι
Τώρα πλέον δεν σερβίρουν
πια βανίλια κι αργιλέ
τα ξενόφερτα προσφέρουν
καπουτσίνο και φραπέ καφέ ο λαι
----------------------------------------------------------------
Ο ΠΑΠΠΟΥΣ
Τα εγγόνια που έχουνε παππού
αν κάποτε και που και που
φέρετε αυστηρά
είναι γιατί τα εγγόνια του
δεν σέβονται τα χρόνια του
και είναι ζωηρά
Αυτός τα θέλει ευγενικά
να φέρονται κανονικά
με σέβας στους μεγάλους
όμως ποτέ δεν τα κτυπά
και πιο πολύ τα αγαπά
από τους συγγενείς τους άλλους
Κι’ όταν θα βγούνε στη ζωή
και ο παππούς ίσως δεν ζει
κι’ έχουν παιδάκια ζωηρά
ίσως θυμούνται τον παππού
που κάποτε και που και που
φερόταν αυστηρά
----------------------------------------------------------------
Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ
Ο Περικλής των Αθηνών
εν ευθυμία διατελών
ορώντας καθ’ οδόν σαν οπτασία
την εξαίσια κι’ αιθέρια Ασπασία
με αβρότητα και κέφι
επί λέξει τάδε έφη
Ως σας είδον καθ’ οδόν
σας ηράσθην μετά πάθους
ησθάνθην έρωτα σφοδρόν
εκ του υμετέρου κάλλους
Την ηλιόξανθον σας κώμμην
ανεμίζουσα ως χαίτη
να θαυμάζω εστεκόμην
ανικανοποίητος εισέτι
Το καλλίγραμμο κορμί
με το ευτραφές σας στήθος
κι’ οι γαλάζιοι οφθαλμοί
κατέπληξαν το πλήθος
Ως εκ τούτου , προφανώς καταπλαγείς
τα ιμάτια διερυγνήθησαν
και ομολογώ κοντολογίς
κι’ οι οφθαλμοί μου εξωρύθχθησαν
Απωλέσας φρένας τε και λογικήν
και εκ της υπερόχου θέας μαγευθής
υποβάλω αίτησιν υμίν
αιτούμενος την χείραν σας ευθύς
Μετά ταύτα η Ασπασία
ρέπουσα εις τα όξινα
-τουτέστιν στα ξινά-
ενέδωσε στην πανδαισία
και ανεμίχθη εις τα κοινά
Δια ταύτα κατ’ αρχήν
εξ αυτού του κάλλους και του κλέους
επονόμασαν την εποχήν
Χρυσούς αιών του Περικλέους
----------------------------------------------------------------
Ο ΣΚΛΗΡΟΣ
Μπορεί να κάνω το σκληρό
πως δεν σε νοιάζομαι καθόλου
μα τρέμει η καρδιά μου σαν φτερό
λες και φυσούν ανέμοι του Αιόλου
Προτιμώ να υποφέρω
αλλά θαρρετά δε δίνω
γιατί από πείρα ξέρω
υποχείριο θα γίνω
Αν μου βρεις αδυναμία
η αδύνατο σημείο
δεν θα μείνει ούτε μία
στο φτωχό μου το ταμείο
Αλλά πρέπει και να μάθεις
ότι έχω σαν σκοπό
ότι κι’ αν μαζί μου πάθεις
πάντοτε θα σ’ αγαπώ
----------------------------------------------------------------
Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ
Πως μ’ αρέσει η καθισιά
το αραλίκι η ξενοιασιά
με δουλειά μη με μπερδεύουν
Προτιμώ να μη δουλεύω
και τους άλλους να χαζεύω
που τριγύρω μου δουλεύουν
Μα θα πρέπει και να φάω
μα βαριέμαι που να πάω
για να βρω κάπου καντίνες
Μα τι άλλο πια να κάνω
όπως πάω θα πεθάνω
κι’ ας με γράψουν και στο ΓΚΙΝΕΣ
----------------------------------------------------------------
Ο ΧΑΡΟΣ
Ο χάρος ο σκληρός κι’ ανυποχώρητος
μου άρπαξ ε τη μόνη συντροφιά
γιατί φθονεί και είναι αδυσώπητος
σε κάθε ευτυχία σε κάθε ομορφιά
Και μ’ φησε μετά πενήντα χρόνια
που γνώρισα την άνοιξη μ’ Εκείνη
μια παγωνιά και στην καρδιά μου χιόνια
και μόνιμη η θλίψη μου έχει μείνει
Είναι τα νιάτα μου φευγάτα
μα άφθονο θάρρος μου έχει μείνει
γιατ΄ είναι τα στήθη μου γεμάτα
απ’ την αγάπη μου για Εκείνη
Και προκαλώ τον χάρο σε μια πάλη
με στοίχημα εάν νικήσω
να υποχρεωθεί και πάλι
να μου την φέρει πίσω
Μα δεν τολμά, δεν δέχεται τη πρόκληση
γιατ’ ειν’ δειλός κι’ εκ των προτέρων ξέρει
όποια κι' αν ειν΄ η έκβαση
κοντά της θα με φέρει
----------------------------------------------------------------
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Γεννήθηκε φτωχός
αναμάρτητος αγνός
μας πλημμύρισε με φώς
αυτός είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Μας δίδαξε σοφίες
συχώρεσε αμαρτίες
μοχθηρίες και κακίες
μα δικαστεί για μαγείες
Μας δίδαξε ειρήνη
αγάπη και δικαιοσύνη
ισότητα και καλοσύνη
και ελπίδα πάντα δίνει
Έγινε άνθρωπος κοινός
εδιώχθη απηνώς
κι’ όπως ήτο τα πεινός
δεν αντέστη ουδενός
Υπέστη βάσανα και πάθη
για τα ανθρώπινα τα λάθη
μα ως άνθρωπος εκάμθη
και απέθανε κι’ ετάφη
Η θεία επανάσταση
μας έφερε τη κάθαρση
πνευματική ανάταση
με θαυμαστή ΑΝΑΣΤΑΣΗ
----------------------------------------------------------------
ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ
Ήρθαν οι γιορτές και φέτος
μα εσύ μου έχεις φύγει
Χριστούγεννα και νέο έτος
και η θλίψη μου με πνίγει
Δεν στολίστηκε η πόρτα
με καμπανίτσα του Χριστού
δεν ανάψανε τα φώτα
η σκοτεινιά ήταν παντού
Με μανίκια σηκωμένα
σε θυμάμαι να ζυμώνεις
να τα πλάθεις ένα-ένα
με χαρά να τα μελώνεις
Δεν υπάρχουν στον αέρα
μυρωδιές γλυκού μελιού
μα υπάρχει κάθε μέρα
μία φλόγα καντηλιού
----------------------------------------------------------------
ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ
Γιατί όταν μου λείπεις
Γίνομ’ έρμαιο της λύπης
και το μυαλό μου χάνω
νομίζω θα πεθάνω
Σαν σε κοιτώ , ο ουρανός
είναι πολύ πιο φωτεινός
και η καρδιά μου φτερουγίζει
σαν η ματιά σου με αγγίζει
Είσαι το πιο όμορφο λουλούδι
Το πιο ερωτικό τραγούδι
Πού μου χαϊδεύει το αυτί
Και oλ’ αυτά γιατί
Γιατί είσαι το ποτό μου
Το αναψυκτικό μου
Και η ψυχαγωγία
Είσαι τα νιάτα κι’ η υγεία
----------------------------------------------------------------
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ
Ροδόχρωμη μου ανάσα
σε είδα και σε θαύμασα
να βγαίνεις απ’ τη θάλασσα
σαν την ωραία Αφροδίτη
Ήθελα να ξέρα το πώς
ο παντοδύναμος Θεός
σε προίκισε με τόσο φως
να φέγγεις από Έβρο μέχρι Κρήτη
Είσαι το σύμβολο ρομαντισμού
αγάπης και ερωτισμού
η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος
ο θαυμασμός του Κόσμου
και προ πάντως του Έλληνας
----------------------------------------------------------------
ΠΑΡΑΠΟΝΑ…
Παράπονα μου κάνεις διαρκώς
το σ’ αγαπώ πως δεν στο λέω κάθε τόσο
μα προσπαθώ κάπως αλλιώς
το νόημα αυτό να σου το δώσω
Όχι με λόγια ηχηρά και πανηγύρια
ούτε με άψυχα κι’ απρόσωπα λουλούδια
μα προσπαθώντας να σου κάνω τα χατίρια
και ύμνους να σου γράφω και τραγούδια
Τα σ’ αγαπώ που βγαίνουν από χείλια
μπορεί να είναι εκατό μα η και χίλια
δεν ειν’ αυτά που νιώθω εγώ για σένα
απ’ τη δική μου την καρδιά πηγάζει μόνο ένα
κι αυτό είναι για σένα
----------------------------------------------------------------
ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟ
Με του πεντάγραμμου τη γλώσσα
και με μελωδικό σκοπό
θα σου εκφράσω όλα όσα
δείχνουν το πόσο σ’ αγαπώ
Και πρώτα -πρώτα με το ΝΤΟ
πάρε από το πορτ- μαντό
το ελαφρύ σου το μαντό
και πάμε βόλτα με λαντό
Και συνεχίζω με το ΡΕ
θα πάμε σ’ ένα καμπαρέ
άσε ανοικτό σου το καρέ
έλα μη ντρέπεσαι μωρέ
Και προχωράμε προς το ΜΙ
θέλω σε κάθε μου στιγμή
να σου χαϊδεύω το κορμί
και μη μ’ αρχίσεις μη και μη
Έλα και φτάσαμε στο ΦΑ
και λόγια θα σου πω σοφά
δεν μου αρέσουν τα στυφά
θα σε φιλήσω στα κρυφά
Να και που φτάσαμε στο ΣΟΛ
τώρα θα μείνουμε στο χολ
ποτό θα πιούμε σ’ ένα μπολ
να μας ζαλίσει το αλκοόλ
Να και το γάργαρο το ΛΑ
κάτσε λοιπόν καλά - καλά
στην αγκαλιά μου απαλά
θέλω να κάνουμε πολλά
Και τελειώνω με το ΣΙ
είσαι σαν το ανόθευτο κρασί
με μια καρδιά χρυσή
είσ’ η αγάπη μου εσύ
----------------------------------------------------------------
ΠΟΝΗΡΕΣ ΜΑΤΙΕΣ
Οι πονηρές σου οι ματιές
μου δίνουνε ελπίδες
την άλλη ώρα όμως λες
πως δεν με ξέρεις δεν με είδες
Με τα σκέρτσα σου μ’ ανάβεις
και τα μέτρα μου θα λάβω
και χωρίς να καταλάβεις
θα ‘ρθω και θα σε συλλάβω
Κι’ από δίκη παρευθύς θα σε περάσω
δίχως να ‘χω δισταγμό
κι’ αυστηρά θα σε δικάσω
για κλοπή και εμπρησμό
Μου ‘χεις κλέψει το μυαλό
και τη δόλια μου καρδιά
και θεώρησες καλό
να τους βάλεις πυρκαγιά
Δια ταύτα αποφασίζω
πρέπει να φυλακιστείς
και για φυλακή ορίζω
στη καρδιά μου να κλειστείς
----------------------------------------------------------------
ΠΟΣΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ…
Πόσα τραγούδια να σου πω
και πόσα τέλια να χτυπήσω
για να πεισθείς πως σ’ αγαπώ
και να γυρίσεις πίσω;
Πόσες καντάδες έγραψα
για κάθισε και μέτρα
πόσες φορές δεν έκλαψα;
μα είν’ η καρδιά σου πέτρα
Μία συγνώμη σου ζητάω
κάποτε λάθεψα κι’ εγώ
όμως μην πεις δεν σ’ αγαπάω
θα είναι κρίμα απ’ το Θεό
Κι’ αν τελικά δεν μετανιώσεις
και το φαρμάκι θα το πιω
θα ‘ρθεί καιρός που θα τον νιώσεις
τον όλεθρο και για τους δυό
----------------------------------------------------------------
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΕΙΔΑ
Ποτέ μου δεν σε είδα
μα αν σε δω θα σε γνωρίσω
κι’ έχω πάντα την ελπίδα
πως κάπου θα σε συναντήσω
Είσαι τώρα φαντασία
μες στο νου μου και στη σκέψη
είσαι μία οπτασία
που την καρδιά μου έχει κλέψει
Σαν φάντασμα και οπτασία
σε θεωρώ ιδανική
θα ήθελα και στην ουσία
να είσαι η μοναδική
Κι’ όταν έρθει η στιγμή
που κάποτε συναντηθούμε
θα ήθελα κορμί-κορμί
μαζί να ενωθούμε
----------------------------------------------------------------
ΠΡΙΜΟ ΣΙΓΟΝΤΟ
Αν θέλεις φίλε απόψε πέρνα
μη μου χαλάσεις το χατίρι
απ’ τη παλιά μας την ταβέρνα
έτσι να πιούμε ένα ποτήρι
Να θυμηθούμε τα παλιά
νεανικά μας χρόνια
τώρα που πέσαν στα μαλλιά
ολόλευκα τα χιόνια
Μαζί να νοσταλγήσουμε
με τα βαρέλια φόντο
να σιγοτραγουδήσουμε
μαζί πρίμο σιγόντο
Ρεφρέν
Αχ βρε ζωή που πέρασες
με άγχος και βιασύνη
ποτέ σου δεν μας κέρασες
σωστή δικαιοσύνη
και όμως αν μπορούσα
να ξαναγεννηθώ
σαν χάρη θα ζητούσα
σε σένα να βρεθώ
Αν θέλεις φίλε απόψε πέρνα
μη μου χαλάσεις το χατίρι
απ’ την παλιά μας την ταβέρνα
έτσι να πιούμε ένα ποτήρι
Να θυμηθούμε έρωτες
να θυμηθούμε τρέλες
μα και στιγμές υπέροχες
με όμορφες κοπέλες
Μαζί ν’ αναπολήσουμε
το βιό μας πόντο-πόντο
να σιγοτραγουδήσουμε
μαζί πρίμο σιγόντο
Ρεφρέν
----------------------------------------------------------------
ΡΕΤΣΙΝΑ
Η πιο όμορφη και φίνα
συντροφιά για νταραβέρι
είναι η αγνή ρετσίνα
τραβηγμένη απ’ το βαρέλι
Όταν πιεις δυό ποτηράκια
φεύγει κάθε σου σκοτούρα
έτσι αρχίζουν τα κεφάκια
έτσι γίνεται η βαβούρα
Εάν κάποια επιτυχία
έχεις με καμιά καψούρα
μεγαλώνει η ευτυχία
κάνοντας και μία σούρα
Εάν είσαι παντρεμένος
και τα βλέπεις όλα σκούρα
αποφεύγεις μεθυσμένος
και τη κρεβατομουρμούρα
Αν σ’ αυτούς ανήκεις πάλι
που δεν έχουν βασανάκια
κάνε κέφι και κεφάλι
με δυό τρία ποτηράκια
Γι’ αυτό πίνε τη ρετσίνα
που σου φέρνει ευεξία
να τα βλέπεις όλα φίνα
και με αισιοδοξία
----------------------------------------------------------------
ΡΟΥΛΕΤΑ
Όλοι ονειρεύονται κι’ ελπίζουν
από παιδιά και μέχρι τα γεράματα
ευτυχισμένο πως τον βίο τους θα ζήσουν
μα έρχονται κι’ ανάποδα τα πράγματα
Γιατί η ζωή μας είναι μια ρουλέτα
και ο τροχός πάντα γυρίζει
που άλλος χάνει και τα ρέστα
και κάποιος άλλος τα κερδίζει
Σε τέτοια φάση αν βρεθείς
ποτέ το θάρρος σου μη χάσεις
μη σταματάς να προσπαθείς
πάλι ψηλά θα φτάσεις
Κι ’ότι συμβεί και ότι πάθεις
μια καλοσύνη να σκορπάς
και προ παντός πρέπει να μάθεις
να συγχωράς και ν’ αγαπάς
----------------------------------------------------------------
Σ’ ΑΓΑΠΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ δεν είναι ψέμα
κυκλοφορείς μες’ στο δικό μου αίμα
και πάρε ότι θες ακόμα
και την ψυχή μου και το σώμα
Κάνε με σκλάβα σου και δούλα
τώρα που είμαι μια παιδούλα
αρκεί να βρίσκομαι κοντά σου
μέχρι και τα γεράματα σου
Σου προσφέρω το κορμί μου
και τη φλογερή ορμή μου
σου προσφέρω μια ψυχή
που θα σε κάνει ευτυχή
Σου το ορκίζομαι έχω τάξει
άλλος έρως απ’ αυτόν δεν θα υπάρξει
στον υπόλοιπο μου βίο
δεν χωράει η καρδιά μου αγάπες να ‘χει δύο
----------------------------------------------------------------
ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
Από σαράντα κύματα
κι χίλια δυο διλλήματα
όλη η ζωή μου πέρασε
ποτέ δεν φέρανε εξάρια
ποτέ, της μοίρας μου τα ζάρια
κι’ η τύχη μου με ξέχασε
Κι’ αν κάποια συγκυρία
μου ‘δίνε κάπου ευκαιρία
πάντα έπεφτα στ’ αγκάθια
τότε μ’ έπιανε η πλήξη
η ανία και η θλίψη
κι΄ έχανα τα αυγά με τα καλάθια
Κι’ όμως κάτω δεν το βάζω
και το μέλλον σχεδιάζω
με σύνεση κι’ ελπίδα
κάπου θ’ αλλάξει ο καιρός
και ίσως δώσει ο Θεός
μια φωτεινή αχτίδα
Στο δαιδαλώδη αυτό κόσμο
κάπου θα βρω το δρόμο
κάποια διέξοδο να δίνει
γιατί πιστεύω σε αυτό
που ‘λέγαν οι παλαιοί ρητό
συν Αθηνά και χείρα κίνει
----------------------------------------------------------------
ΣΤΟ ΚΑΠΗΛΕΙΟ
Στο καπηλειό σε μια γωνιά
ζητώ τη λησμονιά
μα ειν’ αβάσταχτος καημός
ο χωρισμός
Το ποτήρι μου αδειάζω μέχρι πάτο
για ένα όνειρο φευγάτο
γιατί ήσουν όνειρο για μένανε εσύ
αγάπη μου χρυσή
και δεν περίμενα ποτέ πως θα σε χάσω
αχ πως να σε ξεχάσω
κάθε γουλιά απ’ το κρασί που πίνω
κι’ ένα λυγμό αφήνω
κι’ εκεί στη σιωπηλή μου άκρη
κυλάει κάποιο δάκρυ
που την ματιά μου τη θαμπώνει
και το κρασί νερώνει
Μα νερωμένο το κρασί δεν με ζαλίζει
κι’ η σκέψη μου σε σένανε γυρίζει
κι’ ελπίζω αν μ’ αγαπάς πως θα γυρίσεις
την γκρεμισμένη μας φωλιά να ξαναχτίσεις
----------------------------------------------------------------
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Σ’ αυτή μας την συγκέντρωση
λείπουν οι εκλιπόντες
ας κάνουμε μια δέηση
για προσφιλείς απόντες
Όλοι ας προσπαθήσουμε
στη φόρτιση ετούτης της στιγμής
μαζί να αποτίσουμε
ένα μικρό φόρο τιμής
Ευγένιε, Κική, Γρηγόρη,
Άννα μας και Μπουμπού
με το στερνό βαπόρι
εφύγατε γι’ αλλού
Νέα παρέα γίνατε
με τ’ άστρα του ουρανού
αλλά ποτέ δεν φύγατε
απ’ την καρδιά μας και το νου
Μα ζωή μας συνεχίζεται
το δρόμο της χαράζει
και ο καθείς εκεί που κείτεται
ανάλαφρο το χώμα ας σκεπάζει
----------------------------------------------------------------
ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Για να βρίσκω ευτυχία
έχω μία συνταγή
έχει πάντα επιτυχία
όταν μπει σ’ εφαρμογή
Για στέγη μου ο ουρανός
για φώτα μου τα αστέρια
κακό δεν θέλω κανενός
δεν νοιώθω τη μιζέρια
Όλα τριγύρω τα αγαπώ
Ζώα πουλιά κι’ ανθρώπους
Την ευτυχία κατακτώ
Με χίλιους δύο τρόπους
Πρέπει να είσαι ολιγαρκής
Μην έχεις απαιτήσεις
Και λίγο να φιλοσοφείς
Αν θες καλά να ζήσεις
----------------------------------------------------------------
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΣ;
Για άλλους είναι άνοιξη
και γι’ άλλους είναι θέρος
μα σε κακή κατάληξη
μοιάζεις σαν να ‘σαι γέρος
Πολλές φορές σου δίνει
δύναμη και φτερά
και άλλοτε σε ρίχνει
σε άπατα νερά
Ο έρως θέλει αντίκρισμα
να είναι αμοιβαίος
με ψεύτικο επίχρησμα
μοιάζει σαν αγοραίος
Αν κάποιος σε ερωτευθεί
και δεν ανταποκρίνεσαι
πες το με τρόπο απλό κι’ ευθύ
χωρίς να υποκρίνεσαι
Ο έρως είναι ποίημα
και υψηλό ιδανικό
δεν αγοράζεται με χρήμα
και δεν το βρίσκεις δανικό
----------------------------------------------------------------
ΤΙ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ
Άκου λοιπόν ποια ειν’ αυτά
που με κρατούν κοντά σου
ειν’ τα καυτά πολύ καυτά
μα και πολλά χαρίσματα σου
Είναι η λάμψη του ματιού σου
το σκέρτσο σου, το νάζι,
είναι η φλόγα του κορμιού σου
που πειρασμούς μου βάζει
Είναι η ομορφιά σου,
και της ψυχής σου η χάρη
είναι η αρχοντιά σου,
που μ’ έχει συνεπάρει
Είναι τα προτερήματα
πούχεις συγκεντρωμένα
που οδηγούν τα βήματα
του δρόμου μου σε σένα
Ειν’ η προσωπικότητα σου
με χαρίσματα ενε κι ένα
που με κρατούν κοντά σου
και σκλάβωσαν και μένα
----------------------------------------------------------------
ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΟΥ ΣΑΛΠΑΡΕΙ
Το καράβι που σαλπάρει
μαζί του θα σε πάρει
σε τόπους μακρινούς
Θα γνωρίσεις νέους τόπους
με άλλα ήθη και άλλους τρόπους
που δεν φαντάζεται ο νους
Θα βρεθείς σε πολιτείες και λιμάνια
μέρη άγνωστα και σπάνια
θα πλευρίσεις σε μουράγια
Όμως πάντοτε θα νοσταλγείς
στα πάτρια τα μέρη να βρεθείς
στα χώματα τα Άγια
Κι όταν τον Κόσμο θα γνωρίσεις
και εμπειρίες θ’ αποκτήσεις
πάντα θα έχεις την ελπίδα
από όποιο λιμάνι κι αν σαλπάρεις
τον δρόμο της επιστροφής να πάρεις
να γνωρίσεις την πατρίδα
Γιατί σύζυγο, παιδί, μητέρα,
πάντοτε και κάθε μέρα
νοερά τις αντικρίζεις
Και στου πλοίου την κουβέρτα
στο ρεπό, στο σούρτη φέρτα
από νόστο θα δακρύζεις
----------------------------------------------------------------
ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ
Το ξέρω έσφαλα και φταίω
μα στ’ ορκίζομαι θα είναι
αυτό το σφάλμα τελευταίο
μείνε λοιπόν κοντά μου μείνε
Μια συγνώμη σου ζητάω
σαν ικέτης ταπεινός
στα μάτια σου θα σε κοιτάω
αλλιώς να σβήσω σαν καπνός
Αν και λίγο μ’ αγαπούσες
Και σκεφθείς τα περασμένα
Ασφαλώς θα συγχωρούσες
Και το σφάλμα μου και μένα
----------------------------------------------------------------
ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΡΟΝΟ 2003
Τον καινούριο χρόνο 2003
αξίζει κάθε έπαινος
στην μεγάλη εταιρία
πού έχει τον τίτλο ΕΒΕΝΟΣ
Γιατί προσέφερε ποιότητα
κι επαγγελματικότητα
συνέπεια και προσφορά
στην Ελληνική την αγορά
Ας ευχηθούμε στη διεύθυνση
και στο άξιο προσωπικό
να την κάνουνε μεγέθυνση
και στο εξωτερικό
----------------------------------------------------------------
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Τι κι’ αν ζήσαμε μαζί χρόνια και χρόνια
τι κι’ αν γεμίσαν τα μαλλιά µας από χιόνια
πάντα σου το έλεγα και τώρα θα στο πω
πώς δεν κουράστηκα ποτέ να σ’ αγαπώ
Κι’ αν ζήσουμε ακόμα χίλια χρόνια
στη σκέψη µου σφικτά θα σε κρατώ
κι’ αν ζήσουμε αγάπη µου αιώνια
θα σ’ αγαπώ µα δεν θα κουραστώ
Ρεφρέν
Σε νοιώθω σαν κομμάτι από µένα
σε νοιώθω σαν µια δεύτερη καρδιά
ποτέ δεν θα σε άλλαζα εσένα
π’ αγαπηθήκαμε γλυκιά µου από παιδιά
Σε νοιώθω σαν το ένα µου πλευρό
σε νοιώθω σαν κρυφό µου θησαυρό
κι’ ούτε σε τούτη τη ζωή ούτε στην άλλη
αγάπη τέτοια δεν θα βρω τόσο μεγάλη
Και µη σου πουν πως µου ‘γινες συνήθεια
γιατί στ’ ορκίζομαι αυτό δεν ειν’ αλήθεια
ήτανε έρωτας αγάπη σεβασμός
ήταν υπέροχος εκείνος ο δεσμός
Κι’ αφού µε χτύπησε του έρωτα το βέλος
θα μείνω αγάπη µου μαζί σου ως το τέλος
και όπως πάντοτε και τώρα θα στο πω
πως δεν κουράστηκα ποτέ να σ’ αγαπώ
Ρεφρέν
----------------------------------------------------------------
ΦΕΡΕ ΚΑΠΕΛΑ ΚΡΑΣΙ
Φέρε ρε κάπελα κρασί
φέρε γεμάτη τη μισή
απ' τη ρετσίνα τη χρυσή
φέρε μεζέ καμιά ελιά
μπακαλιαράκι σκορδαλιά
για να μ’ ανοίξει η λαλιά
Και να μπορέσω να σου πω
τον πιο χαρούμενο σκοπό
για την κοπέλα π’ αγαπώ
Της είχα ρίξει από καιρό
το δίχτυ μου γερό γερό
όπως στο ψάρι στο νερό
Κι’ έτσι αδερφάκι μου που λες
με τον μπλα-μπλα και πες και πες
μου χαμογέλασε εχτές
Απ’ τη χαρά μου θα τα χάσω
φέρε κρασί να το γιορτάσω
κι’ όλο τον κόσμο να κεράσω
----------------------------------------------------------------
ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Είναι πια παραδεκτό
σ’ αυτό τον κόσμο το φρικτό
όποιος κάνει ευεργεσία
ν’ αμειφθεί μ’ αχαριστία
Λόγου χάριν τον Χριστό
Τον σταυρώσαν οι εβραίοι
στον αιώνα μας τον εικοστό
την Ελλάδα οι ευρωπαίοι
Σ’ όσους έδωσε τα φώτα
Κι ήσαν φίλοι της πιο πρώτα
τώρα γίνονται Πιλάτοι
της γυρίζουνε την πλάτη
Κι’ όπως λέει η ιστορία
τέχνες και φιλοσοφία
και υψηλά ιδανικά
απ’ την Ελλάδα τα επήραν δανικά
Κι αντί φίλη να την έχουν
και πιο πολύ να την προσέχουν
προτιμούν την προδοσία
της αρνούνται προστασία
Μα Δαυίδ πάντα υπάρχει
Κι η Ελλάδα πάντα θα ‘χει
και το σθένος και το θάρρος
που φοβάται και ο Χάρος
Και υπάρχει και χρησμός
που τον ξέρει ο Ελληνισμός
και η ανθρωπότης όλη
θα ξαναπάρουμε τη Πόλη
----------------------------------------------------------------
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
Τόσο καιρό μαζί σου έζησα
μα ήσουν πάντα ένα μυστήριο
τα πάντα στην αγάπη σου επένδυσα
λες κι’ ήσουνα Κρεμαστήριο
Και έμεινα εγκλωβισμένος
πότε πάνω πότε κάτω
και βρέθηκα χαμένος
μέχρι που έπιασα και πάτο
Και έφυγες κάποια βραδιά
χωρίς εξήγηση καμιά
και έμεινα στα ξαφνικά
στη μαύρη ερημιά
Μα κατάλαβα, το πάθος
που είχα πάντοτε για σένα
απεδείχθη μέγα λάθος
ήταν μπούμερανκ για μένα
Και τώρα που δεν έμεινε
ούτε αγάπη ούτε χρήμα
αναρωτιέμαι και τι έγινε;
Προστέθηκε ακόμη ένα θύμα
----------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Στην ανάσταση του Θεανθρώπου
όπου κι’ αν κοιτάξεις όπου
νιώθεις κάποια αλλαγή
λες και βαλαν τα καλά τους
όλη η πλάση κι’ όλη η γη
Άνθρωποι και φύση και λουλούδια
γιορτάζουνε με ύμνους και τραγούδια
το μεγαλύτερο του κόσμου γεγονός
την νεκρανάσταση του Παντοδύναμου Ενός
κι’ ενώ η φύση πλημμυρίζει από χρώματα
και γύρο γύρο οργιάζουνε τα αρώματα
ιδού η άνοιξη επέστη
μαζί με το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
----------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1999
Βλέπω μεσ’ απ’ το μπαλκόνι
Τι παχύ πέφτει το χιόνι
και οι άνεμοι σφυρίζουν
μα κάπου, κάποιοι τουρτουρίζουν
Είναι μέρες Χριστουγέννων
τις κραυγές δυστυχισμένων
τέτοιες μέρες γιορτινές
ποιος ακούει τις φωνές;
Όλοι μες’ απ’ το μπαλκόνι
βλέπουμε το άσπρο χιόνι
και η σκέψη μας μονάχα
είναι….Θεέ μου κι’ άλλα να ‘χα
Πάντα να ‘χεις ανθρωπέ μου
αλλά αλήθεια όμως πες μου
να μη φορέσει το χειμώνα
κι’ ο φτωχός ένα χιτώνα;
----------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2000
Ήρθαν τα Χριστούγεννα
Και η Πρωτοχρονιά
Και ειν’ όλα χαρούμενα
Στης γης κάθε γωνιά
Oι άνθρωποι την Γέννηση
Τιμούν μ’ επισημότητα
Μα έχουμε την αίσθηση
Υπάρχει ανισότητα
Γιορτάζει κάθε πλούσιος
Γιορτάζει κι ο φτωχός
Κι ας λείπει ο επιούσιος
Κι ας είναι νηστικός
Γιορτάζει με τις προσευχές
Γιορτάζει με ελπίδες
Και προσδοκά πως οι ευχές
Δεν θα του βγούνε φρούδες
Κι’ απ’ τον Πανάγαθο Χριστό
Και Άγιο Βασίλειο
Πρέπει να κάνουν το σωστό
Να δουν κι’ εκείνοι Ήλιο
Να θερμάνουν τις καρδιές
Να ζήσουν με ποιότητα
Και να γιορτάζουν τις γιορτές
Με πιο πολύ ισότητα
----------------------------------------------------------------
ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΔΙΑ
Ο Πλάστης σε πλημμύρισε
με γιασεμιού τη μυρωδιά
στα στήθη όμως ξέχασε
να βάλει μια καρδιά
Κι’ έτυχε να σε γνωρίσω
γοητεύθηκα από σένα
τρελά να σ’ αγαπήσω
κι’ έγινες τύραννος για μένα
Θα σου χάριζα καρδιά
εάν είχα εγώ δύο
για να σ’ έχω αγκαλιά
σε ολόκληρο το βίο
----------------------------------------------------------------
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ
ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΩ ΚΑΤΙ
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ, ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΥΛΙΚΟ
ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΖΩΗΣ
ΚΑΤΑΦΕΡΕ
ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΕΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ
ΜΠΑΜΠΑ, ΜΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ
Κατ' αρχήν θα ομολογήσω
και ευθέως θα το πω
το παρόν θα το χαρίσω
σε κάθε φίλο π' αγαπώ
Το μόνο που παρακαλώ
διάβασε με προσοχή
κι' σν κάτι δεν το βρεις καλό
δείξε και λίγη ανοχή
Κι' αν χαίρεσαι ή λυπάσαι
ή τον καιρό σου χάνεις
πως τα γράψε να το θυμάσαι-
ο Στέλιος ο Γαλάνης
----------------------------------------------------------------
ΑΓΑΠΗ
Η αγάπη δεν μετριέται με τον πήχη
δεν μετριέται μ’ αριθμούς
κι’ όταν κάποτε σου τύχει
χάνεται καρδιά και νους
Η αγάπη η αληθινή
ευτυχία πάντα φέρνει
η αγάπη η αγνή
ανταλλάγματα δεν παίρνει
Η αγάπη είναι ουσία
περιέχει ανθρωπισμό
η αγάπη είναι θυσία
με πολύ αλτρουισμό
Όταν όλα τα προσφέρεις
και ποτέ σου δεν ζητάς
τότε μοναχά θα ξέρεις
τι σημαίνει ν’ αγαπάς
----------------------------------------------------------------
ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙ
Μου πήρες την καρδιά τη σκέψη και το νου
εκεί ψηλά στις κορυφές του ουρανού
και μου μείνε η θλίψη ο πόνος κι’ ο καημός
που μ' άφησε ο δικό σου αδόκητος χαμός
Κι’ αφ' ότου μ΄ άφησες αγγελικό μου ταίρι
ένας Θεός μοναχά ξέρει
πως σέρνομαι και πως βαδίζω μόνος
από την άνοιξη στο μέσον του χειμώνος
Μα μες στης μοναξιάς την καταιγίδα
υπάρχει μια ζεστή και φωτεινή αχτίδα
που ειν’ αυτή η ανάμνηση σου
της πιο όμορφης κι’ αξέχαστης μορφής σου
----------------------------------------------------------------
ΑΘΗΝΑ
Ψάχνω στη μνήμη μου να βρω
ένα χαμένο θησαυρό
την Πόλη της Παλλάδας
του φωτός και της λιακάδας
την πόλη του κισσού της ανεμώνας
την πόλη που κοσμεί ο Παρθενώνας
Εκεί που των Θεών εθεωρείτο στέκι
σήμερα πια τίποτα όρθιο δεν στέκει
Πούν’ η παλιά μας η Αθήνα
με την αγνή κι ανόθευτη ρετσίνα;
με το μπρούσκο κοκκινέλι
βγαλμένο από το Αττικό αμπέλι;
Πουν’ τα πλακόστρωτα δρομάκια
με του γκαζιού τα φαναράκια;
οι αυλίτσες της οι άσπρες
με τους βασιλικούς στις γλάστρες;
Οι γραφικές της οι ταβέρνες
κι’ οι στολισμένες της λατέρνες
πουνε τα γιούλια κι' οι γαζίες
και οι ρομαντικές ρομβίες;
Πουν’ οι πλακιώτικες καντάδες
κάτω από τις φεγγαράδες
σε κάποιου κοριτσιού τη γρίλια
για δυό ματάκια για δυό χείλια;
Χάθηκε η πόλη της σοφίας
η μάνα της φιλοσοφίας
Οι γραφικότητες αυτές
κι’ άλλες πολλές σωρεία
γίναν ανάμνηση του χθες
περνούν στην ιστορία
Και μόνον όσοι απ’ τους παλιούς
ακόμη έχουν μείνει
νοσταλγικά τις συγκρατούν
μέσ’ στη δική τους μνήμη
----------------------------------------------------------------
ΑΙΝΙΓΜΑ
Πιο αγαθό πολύτιμο
τον άνθρωπο έχει αφήσει
και δεν υπάρχει αντίστοιχο
να το αντικαταστήσει;
Αφαίρεσε απ΄ τη ζωή
της νοστιμιάς το αλάτι
και ο κάθε ένας για να ζει
του άλλου βγάζει μάτι
Δεν βρίσκεις πια την καλοσύνη
εχάθηκε κάθε χαρά
κι’ επικρατεί η δικαιοσύνη
του ισχυρού στο φουκαρά
Γλυκαίνει πάντα την καρδιά
δεν είν’ εμπόρευμα ούτε χάπι
το δίνει η μάνα στα παιδιά
τι είναι;……..η ΑΓΑΠΗ..!!!!!!
----------------------------------------------------------------
ΑΛΗΤΗΣ ΕΚΑΤΑΝΤΗΣΑ
Αλήτης εκατάντησα
χωρίς καμιά ελπίδα
μα όταν σε συνάντησα
πάλι το φώς μου είδα
ένα φρικτό ναυάγιο
ήμουν μεσ' στη ζωή
λιμάνι και μουράγιο
μου πρόσφερες εσύ
Σου χρωστάω τη ζωή μου
και την αναπνοή μου
είσαι το φως μου
και ο Θεός μου
δεν ζητώ μεσ' στη ζωή ετούτη
μαλάματα και πλούτη
λίγη αγάπη μόνο δόσ’ μου
και θα χω τα ‘γαθά όλου του κόσμου
----------------------------------------------------------------
ΑΛΛΑΞΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Βρέ πως άλλαξε ο κόσμος
κι’ η βία βασιλεύει
και ο θάνατος κι΄ ο τρόμος
την καρδιά μας κυριεύει
Πως οι άνθρωποι που έχουν
και μυαλό κι’ ευαισθησίες
μ’ ευκολία συμμετέχουν
σε φρικτές αυθαιρεσίες ;
Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη
εχάθηκε η ανθρωπιά
και φτάσαμε σ’ αυτό το χάλι
έλεος να μη υπάρχει πια
Μα υπάρχει κάποια αιτία
για όλα τούτα τα δεινά
ίσως είν’ δικαιολογία
μα ο φτωχός αδικείτε και πεινά
----------------------------------------------------------------
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ Ν’ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ
Αν θέλεις ν’ αγαπήσεις
την καρδιά σου να αφήσεις
ότι θέλει να διαλέξει
Αν διαλέξεις από πόθο
το αίσθημά σου είναι νόθο
και ελάχιστα θ’ αντέξει
Αν πάλι από συμφέρον
σου το λέω εκ των προτέρων
πως πικρά θα μετανιώσεις
Θα σε ζώσουνε οι τύψεις
θα αρχίσουνε οι ρίξεις
και αγάπη δεν θα νοιώσεις
Κάθε έρως φλογερός
ιδανικός και ιερός
βγαίνει μέσα απ’ τη καρδιά
Κάθε έρωτας αγνός
είναι σαν ο ουρανός
να μη έχει συννεφιά
Αν θέλεις ν’ αγαπήσεις
την καρδιά ν’ ακολουθήσεις
όπου αυτή σε οδηγεί
Σε μια όμορφη φωλιά
σε γλυκιά θερμή αγκαλιά
με φροντίδα και στοργή
----------------------------------------------------------------
ΑΝ ΚΟΡΕΣ ΜΟΥ ΣΑΣ ΕΙΧΑ
Αν κόρες μου σας είχα
Βασούλα και Σοφία
σίγουρα θα είχα
μεγάλη ευτυχία
του Θεού και των γιατρών οι παροχές
έφεραν την γιατρειά μου
μα τα λουλούδια σας και οι ευχές
γέμισαν την καρδιά μου
αποδείξατε πως σεβασμός και ήθη
δεν είναι πια του παρελθόντος μύθοι
αισθάνομαι πως σας χρωστώ
ένα εγκάρδιο ανθρώπινο ευχαριστώ
----------------------------------------------------------------
ΑΝΘΟΔΕΣΜΕΣ
Ανθοδέσμες από ρόδα
τις γυναίκες συγκινούν
μα το χρήμα και τη ρόδα
πιο πολύ τα προτιμούν
Τους αρέσει η λεπτότης
και ο τρόπος ο αβρός
μα δίδεται προτεραιότης
όπου υπάρχει θησαυρός
Ο ρομαντικός ο έρως
επαρήλθε κι’ είναι κρίμα
προτιμάται κάποιος γέρος
αρκεί να ‘χει πολύ χρήμα
----------------------------------------------------------------
ΑΝΟΙΞΗ
Άνοιξη, μια εποχή ανάστασης
της φύσης επανάστασης
μια εποχή ρομαντικών
και παιχνιδιών ερωτικών
Η εποχή των λουλουδιών
του έρωτα των τραγουδιών
με ποικιλία αρωμάτων
και πανδαισία των χρωμάτων
Πουλιά και χίλια δυο πετούμενα
με ελιγμούς πετούν χαρούμενα
που άλλα γλυκοκελαδούν
και λουλουδιών χυμούς ρουφούν
Ανθισμένες μυγδαλιές
Παπαρούνες πασχαλιές
των οφθαλμών μας χάρμα
της άνοιξης το θαύμα
Και συντελείται αλλαγή
κάθε φορά σ’ αυτή τη γη
μια πλήρης ανακαίνιση
της πλάσης αναγέννηση
Και είναι και προορισμένη
απ’ τον Θεό ταγμένη
μέσα σε τέτοια εποχή
και ο Χριστός ν’ αναστηθεί
----------------------------------------------------------------
ΑΡΣΕΝΙΚΟ-ΘΗΛΥΚΟ
Είναι γνωστό πως έλκονται
το θετικό κι’ αρνητικό
γι’ αυτό και ερωτεύονται
το θηλυκό με αρσενικό
Έλα ν’ ανταμωθούμε
μαζί να ενωθούμε
Γιατί είσαι εσύ ο ουρανός
κι’ εγώ της γης το χώμα
γιατί είσαι εσύ ο κεραυνός
κι’ εγώ του ήλιου χρώμα
Γιατί είσαι μπόρα και αντάρα
και είμαι εγώ γαλήνη
γιατί σκορπάς τρομάρα
κι’ είμαι η καλοσύνη
Είσαι βροχή και καταιγίδα
κι’ είμαι βαρκούλα με πανί
είσ’ επικίνδυνη παγίδα
και είμαι άκακο αρνί
Έλα ν’ ανταμωθούμε
μαζί να ενωθούμε
είσαι εσύ τ’ αρσενικό
κι’ είμαι εγώ το θηλυκό
----------------------------------------------------------------
ΑΣ ΦΥΓΟΥΜΕ
Ας φύγουμε εγώ και συ
πιασμένοι χέρι-χέρι
ν’ αναζητήσουμε μαζί
άλλους ανθρώπους κι΄ άλλα μέρη
Ο κόσμος γέμισε αγρίμια
που έχουν σκοπό να σε πληγώσουν
τα όνειρά μας τα έκαναν συντρίμμια
ποτέ αγάπη δεν θα δώσουν
Πάμε να βρούμε νέους τόπους
με καθαρές ακτές και ουρανούς
και με υπέροχους ανθρώπους
πιο γνήσιους και πιο αγνούς
Να βρούμε μέρη γραφικά
με δειλινά ονειρεμένα
και να χαρούμε ερωτικά
εσένα εγώ κι’ εσύ εμένα
----------------------------------------------------------------
ΑΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ…..
Άσε τα λόγια τους θυμούς
άσε και τις μουρμούρες
εμείς περάσαμε καημούς
και πίκρες και σκοτούρες
Η γκρίνια σου δεν ευσταθεί
με πίκρες μας γεμίζει
έχουμε οι δυό μας ζυμωθεί
κανείς δεν μας χωρίζει
Σε αγαπώ πολύ-πολύ
και στο έχω αποδείξει
δος μου και συ ένα φιλί
και ο καυγάς ας λήξει
----------------------------------------------------------------
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
Μια φούχτα γης ριγμένη στη Μεσόγειο
Ανάμεσα σ’ Αιγαίο και Ιόνιο
Με θρύλους μυθολογικούς
Κι ηρωισμούς ιστορικούς
Που απ’ τον Έβρο αρχίζουνε
Περνούν από τον Όλυμπο
Περνούν από την Οίτη
Πιο κάτω συνεχίζουνε
Μέχρι τον Ψηλορείτη
Ότι δεν ήταν τέλειο το έριχνε στον Καιάδα
Αυτή είναι η Ελλάδα
Μια φούχτα γης όλο βουνά και βράχια
Μια θάλασσα γαλάζια
Μ’ ένα σωρό νησάκια
Κάθε ξωκλήσι και βουνό
Κι απάνω της τα θαλασσιά ατλάζια
Για ουρανό
Και μ’ έναν Ήλιο λαμπερό
Με τον λευκό της θάλασσας
Να παίζει τον αφρό
Μια ομορφιά και μια φρεσκάδα
Αυτή είναι η Ελλάδα
Μια φούχτα γης μ’ ένα σοφό Σωκράτη
Με Περικλή κι’ έναν χρυσό αιώνα
Με Λεωνίδα και μια Σπάρτη
Κι’ ένα Ναό τον Παρθενώνα
Στην Αθηνά Παλλάδα
Αυτή είναι η Ελλάδα
----------------------------------------------------------------
ΒΑΡΚΑ ΜΟΥ
Βάρκα μου βαρκούλα μου
και καλοψαροπούλα μου
πού τρέχεις σαν δελφίνι
στη θάλασσα λιχνίζεσαι
γλυκά χαριεντίζεσαι
σε κάλμα σε μπουρίνι
Στο μουράγιο σου δεμένη
σα νυφούλα στολισμένη
όλο σκέρτσο κι’ όλο χάρη
καυγαδίζουν τα παιδιά
ποιος θα πάρει τα κουπιά
και μαζί σου να σαλπάρει
Σαν την όμορφη κοπέλα
σου κουνιέται η προπέλα
σαν γλιστράς μες το νερό
μα στο ψάρεμα σαν πάς
με τα δίχτυα σου χτυπάς
μεροκάματο γερό
Γιατί άλλος δεν σε φτάνει
στις ψαριές σου κάθε βράδυ
στο καλό το πυροφάνι
και στο φίνο παραγάδι
Και πριν χάραμα να πάρει
θα γεμίσει το αμπάρι
με πραμάτεια ασημένια
κι’ όταν θα βγει το φεγγάρι
θα σε λούσει αυτό με χάρη
με μια αχτίδα χρυσαφένια
Κι’ αφού πεις ευχαριστώ
στον Αη Νικόλα τον γνωστό
τον θαλασσινό τον Άγιο
βάζεις πλώρη μάνι-μάνι
να γυρίσεις στο λιμάνι
σε απάνεμο μουράγιο
----------------------------------------------------------------
ΒΑΣΑΝΑ
Βάσανα κι’ αναποδιές
έχει η ζωή θέλεις δε θες
ρίχτα λοιπόν όλα στο χθες
το αύριο μονάχα δες
Γι' αυτό φίλε και αδέρφι
με τραγούδι και με ντέφι
σκόρπα γύρω σου το κέφι
να διαλυθούν τα νέφη
Είναι κι’ αυτό μια συνταγή
που αν θα μπει σ’ εφαρμογή
σου δίνει κάποια διαφυγή
στη ζωή σ’ αυτή τη γη
----------------------------------------------------------------
ΒΛΑΜΙΣΣΑ
Για πρόσεξε με βλάμισσα
στο λέω για καλό σου
πολύ στο λάσκα σ’ άφησα
για κοίτα συμμορφώσου
Θέλω τη γκόμενα σπαθί
πλάι μου να βαδίζει
σαν το λουλούδι που Ανθή
Κανείς να μη τ' αγγίζει
Έχεις εμέ τον παίδαρο
Τον μάγκα τον τσαγκό
Κι’ όμως σκορπάς το βλέφαρο
σε κάθε αρσενικό
Πρόσεχε θα στη φυλάξω
κι’ αν ρεζιλευτώ στη πιάτσα
Με ξυράφι θα χαράξω
την ωραία σου τη φάτσα
Κι’ ας με ρίξουν στη στενή
και ισόβια ας φάω
για μια άπιστη γυνή
και στα κάτεργα θα πάω
----------------------------------------------------------------
ΒΡΗΚΑ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ
Ε! και τι έγινε που μ’ άφησες εσύ;
βρήκα παρέα στο κρασί
ομολογώ ήσουν γυναίκα φίνα
μα υπάρχει κι’ η ρετσίνα
Το λυγερό κι’ υπέροχο σου σώμα
το βρίσκω και στο σώσμα
τα χειλάκια σου που ήσαν όλο μέλι
τα ρουφώ στο κοκκινέλι
Τα σκέρτσο σου και τη δική σου χάρη
τα έχει και το γιοματάρι
Δεν με νοιάζει που η καρδιά σου δεν με θέλει
Έχω τώρα συντροφιά μου το βαρέλι
Πάρτο απόφαση , σε ξέχασα
δεν δίνω μια που σ’ έχασα!
Μόνο τη δόλια μου καρδιά
κάποιο σκουλήκι την τρυπάει
δεν βρήκε ακόμη γιατρειά
γιατί σε αγαπάει
Βλέπεις δεν μου έμοιασε
να είναι σκληρή
κι’ εκείνη σαν και μένα
Μου πήγε κόντρα η πονηρή
τακίμιασε με σένα….
----------------------------------------------------------------
ΓΙΑΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ
Γιατί θες να με πειράζεις
και την καρδιά σου να μοιράζεις
πότε εδώ και ποτε εκεί
Αυτό είναι σαδισμός
φοβερός εγωισμός
μα και συνήθεια κακή
Που εμένα με πειράζει
την καρδιά μου την σπαράζει
και με κάνει ένα κουρέλι
Όταν πέφτεις χαμηλά
και ο κόσμος να γελά
η καρδιά μου δεν το θέλει
Άσε λοιπόν τα πείσματα
κι’ όλα τα παιδιαρίσματα
και μη μ’ αφήνεις μόνο
πριν κάνω κάποιο φόνο
----------------------------------------------------------------
ΓΙΑΤΙ ΝΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ
Γιατί γιατί να σ’ αγαπώ
τι κέρδισα από σένα ;
εσύ έχεις βάλει σαν σκοπό
να τυραννάς εμένα
Σου πρόσφερα μ’ απλοχεριά
στοργή, αγάπη κι΄ ανοχή
μα εσύ προσφέρεις πονηριά
με μόνο πίκρα στη ψυχή
Μα αν η καρδιά μου υποφέρει
η λογική δουλεύει
γι’ αυτό αλλού θα ψάξω
με κάποια άλλη να σ’ αλλάξω
----------------------------------------------------------------
ΠΑΣΧΑ 1999 ( ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ)
Χριστέ μου αναστήθηκες
πάλι το ενενήντα εννιά
πιστεύω αντιλήφθηκες
αθώοι ότι σφάζονται σαν άκακα αρνιά
Χριστιανοί τους Χριστιανούς
σκοτώνουν και τους σφάζουν
κι’ οι δολοφόνοι, υπό την σκέπη Σου
τα φονικά τους βάζουν
Κάνε λοιπόν παρακαλώ
στη νέα τη χρονιά
να επικρατήσει το καλό
να σβήσει η απονιά
Με θεϊκή Σου προστασία
σώσε απ’ τον αφανισμό
πιστούς και εκκλησία
από ψευδοχριστιανισμό
----------------------------------------------------------------
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΘΕΟ
Θεέ μου αντί για προσευχή
Σου στέλνω ένα γράμμα
ανέγνωσε με προσοχή
και το δικό μου δράμα
Είναι ένα δράμα ερωτικό
για ένα θείο πλάσμα
το έφτιαξες Εσύ κι’ αυτό
μία γυναίκα χάρμα
Ένα υπέροχο κι’ αυτό
ένα δικό Σου ποίημα
μα έγινα σ’ αυτό εγώ
ένα άβουλο πια θύμα
Ο έρωτας μου άνοιξε
ένα μεγάλο τραύμα
κι’ αντί για βέλος μού 'ριξε
από οβίδα θραύσμα
Και για να γιάνει η πληγή
Σου τάζω βαρύ τάμα
κατέβα πάλι ως τη γη
μ’ ένα μικρό Σου άλμα
Πρέπει συντόμως να πεισθεί
με ένα νέο θαύμα
πως πρέπει να μ’ ερωτευθεί
το θείο εκείνο πλάσμα
----------------------------------------------------------------
ΓΥΝΑΙΚΑ ΙΣΟΝ ΔΥΟ ΥΠΑΡΞΕΙΣ
Γυναίκα ίσον δυό υπάρξεις
της καλής και τής κακής
και για να συνυπάρξεις
πρέπει να εγκλιματιστείς
Όταν γίνεται καλή
την πατάς σαν το χαλί
μα όταν βγάζει μοχθηρία
τότε μοιάζει με θηρία
Άλλοτε γίνεται σαν τα άνθη
θέλει φροντίδα και στοργή
μα όταν βγάλει το αγκάθι
φυλάξου όσο μπορείς απ’ την οργή
Άλλοτε μοιάζει Παναγιά
σύζυγος μάνα η γιαγιά
κι’ άλλοτε γίνεται Τσαρίνα
και φτάνει μέχρι Μεσαλίνα
Πρέπει να ληφθεί λοιπόν υπ’ όψη
και η μια….. μα και η άλλη όψη
εάν θες να συμβιώσεις
και προ παντός να επιβιώσεις
----------------------------------------------------------------
ΕΓΩΙΣΜΟΣ
Είμαστε εγωιστές
χάσαμε στιγμές καυτές
μας χώρισε ένα πείσμα
Μα το είδαμε κι’ δυό
όπως εσύ, έτσι κι εγώ
με το δικό μας πρίσμα
Χρειαζόταν ψυχραιμία
να βρεθεί η αφορμή
σύνεση και ηρεμία
να βρεθεί χρυσή τομή
Έλα λοιπόν να ρίξουμε
μεσ’ στο κρασί νερό
πάλι να ξανασμίξουμε
μη χάνουμε καιρό
----------------------------------------------------------------
ΕΛΑ ΣΤΟ ΚΗΠΟ ΜΟΥ
Έλα στον κήπο μου απόψε
κι’ όποιο άνθος θέλεις κόψε
θα σου δείξει το καθένα
πόσο αγαπώ εσένα
Κάθε άρωμα και χρώμα
και το σχήμα τους ακόμα
έχουν κάποια σημασία
Δείχνουν την ευαισθησία
όπου κι’ αν ρωτήσεις όπου
του ερωτευμένου ανθρώπου
Μάδησε λοιπόν μια μαργαρίτα
κι’ ότι θέλεις από μένα ζήτα
Εάν κόψεις ορτανσία
θα με δεις σαν οπτασία
και στα γαρύφαλλα αν φθάσεις
θα μπορέσεις να με πιάσεις
Έλα στη τριανταφυλλιά
να βρεθούμε αγκαλιά
και αν κόψεις μπουκαμβίλια
φίλα με γλυκά στα χείλια
Ένα κρίνο αν με φιλέψεις
θα μπορείς να με χαϊδέψεις
μα τον πόθο δεν θ’ αφήσεις
εάν θες να με ποθήσεις
Αλλά αν κόψεις γιασεμί
Μη προχωρήσεις άλλο ... ΜΗ
----------------------------------------------------------------
ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ ΔΕΚΑΞΙ
Έχεις κλείσει τα δεκάξι
κι’ είσαι σ’ όλα σου εντάξει
κι’ αν διατηρείς κοτσίδα
φαίνεσαι πως είσ’ ατσίδα
και δεν είσαι πια μπεμπέκα
αλλά μια μεστή γυναίκα
Σπινθηρίζει η ματιά σου
προκαλεί η κορμοστασιά σου
και στο δρόμο σαν βαδίζεις
και τα νώτα σου λιχνίζεις
είσαι χάρμα ομορφιάς
και προφίλ μα και ανφάς
Κι’ όπως όλα σου κουνιούνται
οι αισθήσεις μας δονούνται
και το μίνι σου φουστάνι
πύραυλους μας έχει κάνει
Και τα ανεπτυγμένα στήθη
ξετρελάνανε τα πλήθη
οι χυτές σου οι γαμπίτσες
σαν τις φρέσκες φραντζολίτσες
τα γυμνά σου τα μπρατσάκια
και τα κόκκινα χειλάκια
μα και όλα σου τα κάλλη
φέρνουν πόθους φέρνουν ζάλη
Πόσο θέλω να σε πείσω
από κοντά να σε γνωρίσω
να σ΄ αγγίξω να σε ψαύσω
πιο πολύ να σ’ απολαύσω
κι’ αν ο πόθος μου ενσκήψει
ότι ήθελε προκύψει
………………………………..
Ως εδώ και μη παρέκει
ως εδώ αυτό αρκεί
όπως πάμε θα επέμβει
η εισαγγελική αρχή
----------------------------------------------------------------
ΖΟΥΜΠΕΡΙ
Εάν θέλεις να βρεις τόπο
για διακοπές το θέρος
μη προβείς εσύ στο κόπο
θα σου πω εγώ το μέρος
Ούτε Ρίο ούτε Κάνες
ούτε αυτό το Μον-Ρεπό
σου προσφέρουν τόσες χάρες
σαν αυτές που θα σου πω
Πρασινάδα και δροσιά
και μια θάλασσα ωραία
εάν θέλεις ξενοιασιά
και μια όμορφη παρέα
Εάν θέλεις και χαρτί
Και κουμ- καν με μπαλαντέρ
ψάξε μέσ’ την Αττική
και θα βρεις το ΠΟΡΤ-ΖΟΥΜΠΕΡ
----------------------------------------------------------------
Η ΣΚΟΥΝΑ
θ’ αρματώσω μία σκούνα
με σκαρί πολύ γερό
να φορτσάρει στη φουρτούνα
να μη φοβάται τον καιρό
Και στη ρότα του πελάγους
και σε κάλμα και μπουρίνια
θα έχω συντροφιά τους γλάρους
συνοδεία τα δελφίνια
Στο κατάρτι της θα στήσω
την κουρσάρικη σημαία
και θα πάω να κατακτήσω
μια νησιώτισσα ωραία
Μια γυναίκα σαν φρεγάδα
που έχει μύριες το Αιγαίο
που στο πρόσωπο η φρεσκάδα
και το φως είναι πηγαίο
Κι’ αφού όλα τα νησιά
του Αιγαίου επισκεφθώ
θά βρω κάποια εκκλησιά
νά μπω να προσευχηθώ
----------------------------------------------------------------
ΗΡΘΕΣ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ...
Ήρθες Χριστέ μου εδώ στη γη
αγάπη να μας δώσεις
κι’ ήσουν για όλους μια πηγή
σοφίας μα και γνώσης
και έμεινε εις τους πιστούς
η θεϊκή μορφή Σου
και οδηγεί τους Χριστιανούς
πάντα η διδαχή Σου
κι΄ ήρθε μετά η σταύρωση
ήρθε και η ταφή
κι’ έπειτα η ανάσταση
παγκόσμια γιορτή
Μα η δική μου η αγάπη
-ο δεύτερος Θεός μου-
απέθανε κι’ ετάφη
και έχασα το φως μου
Ποτέ δεν αναστήθηκε
μα στην καρδιά μου κρύφτηκε
γιατί απλά για μένανε
ζει…και ποτέ δεν πέθανε
----------------------------------------------------------------
ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΨΩ
Θέλω απ’ τα χείλη σου να πιώ
το πιο ανόθευτο ποτό
που πουθενά δεν βρίσκω
και έχω βάλει σαν σκοπό
αφού πολύ σε αγαπώ
ν΄ αποτολμήσω ρίσκο
Θέλω στον κύρη σου να ρθώ
να ρθώ να σε γυρέψω
κι’ αν αρνηθεί πρέπει να βρω
τον τρόπο να σε κλέψω
Κι’ αφού τα καταφέρω
να γίνουμε ζευγάρι
στα χέρια σου θα φέρω
και άστρα και φεγγάρι
Γιατί είναι το όνειρό μου
να σ’ έχω αγκαλιά
να σ’ έχω στο πλευρό μου
να σε λούζω με φιλιά
----------------------------------------------------------------
ΘΑΛΑΣΣΑ
Θάλασσα -θάλασσα
όπως σε βλέπω τώρα
τις πίκρες μου τις άφησα
για κάποια άλλη ώρα
Ω! τι μαγεία είν’ αυτή
και τι γαλάζια νηνεμία
σταλάζει μέσα στη ψυχή
γαλήνη κι΄ ηρεμία
Κι’ όπως ο ήλιος αναδύνει
κοκκινωπός δειλά -δειλά
λες και το χάδι του σου δίνει
και τρυφερά πως σε φιλά
Το απαλό σου θαλασσί
χρώμα που έχεις μόνο εσύ
δεν το βρίσκω στα λουλούδια
και η γλυκιά σου μουσική
του κύματος με την ακτή
που μου χαϊδεύει το αυτί
δεν υπάρχει στα τραγούδια
Απ’ το λατρεύω κι’ αγαπώ
ρήμα δεν βρίσκω άλλο
για σένα θέλω να σου πω
πώς νιώθω ένα αίσθημα
ακόμα πιο μεγάλο
----------------------------------------------------------------
ΘΕΛΩ ΠΟΙΗΜΑ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ
Θέλω ποίημα να σου γράψω
μα η έμπνευσης μου λείπει
κι’ είμαι έτοιμος να κλάψω
απ’ το θυμό μου κι’ από λύπη
Δεν γνωρίζω πως ν’ αρχίσω
απ’ τα λαμπερά ματάκια;
η θα πρέπει να υμνήσω
τα δυό κόκκινα χειλάκια;
Έχω άγχος έχω δέος
έχω διαρκώς μια ζάλη
δεν είμ’ εγώ σπουδαίος
να υμνήσω τέτοια κάλλη
Κι’ αν ακόμα το τολμήσω
Θα ‘ναι άδικο και κρίμα
μάλλον θα σε αδικήσω..
είσαι ολόκληρη ένα ποίημα
----------------------------------------------------------------
ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΥΡΙΟΝ….
Δύο τρία τραπεζάκια
με λαδόκολλα στρωμένα
πέντε έξι κουτσαβάκια
γύρω-γύρω καθισμένα
Τρώνε πίνουν και καπνίζουν
χαίρονται την ευωχία
τα ποτήρια τους τσουγκρίζουν
και φωνάζουν εις υγεία
Τα βαρέλια γύρω-γύρω
και του μούστου η μυρουδιά
του μπεκρή σαν Άγιο Μύρο
του ευφραίνουν την καρδιά
κι’ ο φωνόγραφος πιο πέρα
απ’ τους παλιούς με το χωνί
μερακλώνει τον αέρα
με βαριά βραχνή φωνή
Εκεί μέσα σαν μπεκρής
νοιώθω άνετα και φίνα
ξενυχτάω ως στις τρείς
με μεζέδες και ρετσίνα
Κι’ όταν ρίξω τον παρά
έχω κάνει πια κεφάλι
τότε λέω γεια χαρά
και εις αύριον και πάλι
----------------------------------------------------------------
ΚΙΘΑΡΑ
Για τίποτα δεν δίνω δυάρα
σαν κρατάω την κιθάρα
στη χαρά μου και στη λύπη
από δίπλα μου δεν λείπει
Η καλή μου κιθαρίστα
κάνει για εφτά κορίτσια
δέχεται την αγκαλιά μου
χωρίς κόλπα δίχως σκέρτσα
και ευφραίνει τα αυτιά μου
με σεκόντα και με τέρτσα
Κάθε πίκρα μου απαλύνει
με νοσταλγικά μινόρε
κι’ ευθυμίας τόνο δίνει
με χαρούμενα ματζόρε
Τις ευαίσθητες χορδές μας
έχουμε συντονισμένες
έτσι ώστε οι φωνές μας
να είναι εναρμονισμένες
Απαρτίζουμε ντουέτο
με ωραία αρμονία
και σκορπάμε στο μομέντο
στις παρέες ευθυμία
Γι’ αυτό δίπλα της θα μείνω
στη γλυκιά μου την κιθάρα
και για τίποτα δεν δίνω
ούτε τσακιστή δεκάρα
----------------------------------------------------------------
ΛΗΣΤΕΙΑ
Την καρδιά μου έχεις ληστέψει
και με όπλο τη ματιά σου
μα το μυαλό σου μη πιστέψει
πως με έκανες δικιά σου
Σε κατέχει η απληστία
και πολύ εγωισμός
αλλά με βία και ληστεία
δεν στεριώνεται δεσμός
Ίσως να σε αγαπήσω
σιγά-σιγά με τον καιρό
αλλά ποτέ δεν θα σ’ αφήσω
να μου κάνεις το σκληρό
----------------------------------------------------------------
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Στην υδρόγειο σε μια μικρή γωνία
διαπράττεται στυγνή δολοφονία
και με βλέμμα απαθές η κοινωνία
παρακολουθεί ενός λαού την αγωνία
σε κάποια γη όπου την λεν Μακεδονία
Μια γη με ιστορία τρισχιλιετή
που έβγαλε στρατηλάτη ένα μαχητή
που γέννησε Φιλίππους Αλεξάνδρους και Μελάδες
που έγιναν του Έθνους μας λαμπάδες
Μα αν θα χρειαστεί και έρθει πάλι η ώρα
θ’ αναστηθεί από τον τάφο τώρα
κι ο Αλέξανδρος κι’ ο Παύλος ο Μελάς
μαζί τους ασφαλώς ολόκληρη η Ελλάς
Κι ας το βάλουν στο μυαλό τους Σκοπιανοί
και Τούρκοι βάρβαροι κι’ Αγαρηνοί
ότι η γη αυτή η Μακεδονική
ήτανε είναι και θα μείνει Ελληνική
Και όταν κάποιοι απ’ αυτούς σκεφθούν
να βάλουν πόδι μέσα κάποια μέρα
οι Έλληνες γερά θ’ αντισταθούν
με λόγχη με τσαρούχι και ΑΕΡΑ
----------------------------------------------------------------
ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΠΩΣ ΠΙΝΩ
Με κατηγορούν πως πίνω
και μεθώ και ξενυχτώ
μα με το κρασί ξεδίνω
απ' τον πόνο τον φρικτό
Είναι φάρμακο τής λήθης
απ' τα πιο θαυματουργά
και τον εαυτό σου πείθεις
να ξεχνά αργά--αργά
Και αν ο πόνος ο μεγάλος
σε βαραίνει μες' στα στήθια
δεν υπάρχει τρόπος άλλος
ν' αντικρίσεις την αλήθεια
Μα ο άδικος χαμός σου
είν' αβάσταχτα βαρύς
όταν χάσεις πια το φως σου
να ξεχάσεις πως μπορείς;
Και η προσπάθεια που κάνω
έστω και λίγο να ξεχνώ
τον καιρό μου μόνο χάνω
ξέρω ματαιοπονώ
----------------------------------------------------------------
ΜΗ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΙΝΩ
Μη θυμώνεις όταν πίνω
δύο τρία ποτηράκια
αφού ξέρεις πως ξεδίνω
απ’ τα μικροβασανάκια
Ομολογώ πως είναι λάθος
όμως αδιαφορώ
είναι έξις είναι πάθος
να το κόψω δεν μπορώ
Γι’ αυτό κάνε μας τη χάρη
κι’ άσε το κέφι μου να κάνω
και το ποτάμι ας με πάρει
αφού το βλέπω πως σε χάνω
Μα αν θες ν’ απαρνηθώ
και ταβέρνα και κρασί
πρέπει πρώτα να πεισθώ
ότι μ’ αγαπάς εσύ
Κι αν μ’ αφήνεις να σου δίνω
λίγα χάδια και φιλιά
σου υπόσχομαι δεν πίνω
άλλο πια ούτε γουλιά
----------------------------------------------------------------
ΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ…..
Μη προσπαθείς δική σου να με κάνεις
με κομπλημάν μπιζού και τιμαλφή
κορόιδο εμένα δεν με πιάνεις
στη πιάτσα μέσα έχω ανατραφεί
Εγώ τους άντρες τους φουμάρω
σαν σέρτικο και φίνο τσιγαράκι
κι’ αν βαρεθώ και άλλο δεν γουστάρω
σαν αποτσίγαρο τους σβήνω στο τασάκι
Πάψε λοιπόν κορόιδο να ‘σαι
στα κομπλημάν και δώρα κάνε κράτι
πάρτο απόφαση ρε κύριε και σπάσε
δεν μπλέκω εγώ μ’ αριστοκράτη
Αυτός που την καρδιά μου θα αγγίξει
θα είναι πρόσωπο σκληρό κι’ αρρενωπό
και με την πρώτη τη ματιά που θα μου ρίξει
με πάθος θα του πω το σ’ αγαπώ
----------------------------------------------------------------
ΜΙΚΡΗ Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ
Μικρή η διάρκεια ζωής
μικρή-μικρή και λίγη
γι’ αυτό θα πρέπει να την ζεις
χωρίς το άγχος να σε πνίγει
Γι’ αυτό το ρίχνω πάντα έξω
δεν έχω πρόβλημα κανένα
και προσπαθώ όσο μπορώ να παίξω
μές' στης ζωής τη σύγχρονη αρένα
Γιατί αλλιώς θα έπρεπε ακόμα
να ‘χα ζωές πέντε-έξι
ώστε και το φθαρτό μου σώμα
στα βάσανα ν’ αντέξει
----------------------------------------------------------------
ΜΟΝΑΞΙΑ
Μοναξιά δεν σημαίνει να ‘σαι μόνος
είναι κάτι που διαλέγεις
είναι ίσως κάποιος δρόμος
που ο ίδιος επιλέγεις
Δεν σ’ αρέσουν οι παρέες
η δεν θέλεις συντροφιές
θεωρείς ως πιο ωραίες
τις μοναχικές στιγμές
Μοναξιά είναι κάτι άλλο
είναι αίσθημα σκληρό
είναι πρόβλημα μεγάλο
και πολύ οδυνηρό
Είν’ αφάνταστα σκληρή
σαν τον στυγνό σατράπη
απ’ την καρδιά σου αφαιρεί
κάθε χαρά κι’ αγάπη
Διαρκείς μελαγχολία
ακεφιά κι’ ανορεξιά
είναι εκείνα τα στοιχεία
που έχει πάντα η μοναξιά
Νιώθεις σαν καράβι που επιπλέει
ακυβέρνητο κενό
νιώθεις την καρδιά να σιγόκλαιει
σε αχανή ωκεανό
----------------------------------------------------------------
ΜΟΝΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Μοναχή με το φεγγάρι
ονειρεύεται η κοπέλα
πώς θα ρθεί το παλικάρι
σε αλόγου χρυσή σέλα
Και θα πάρει με ορμή
με τα στιβαρά του χέρια
το ωραίο της κορμί
ν’ ανεβούνε ως τ’ αστέρια
Και θα πουν τα όνειρα τους
στα ολόφωτα τα άστρα
να χαρούν τον έρωτα τους
σε παραμυθένια κάστρα
----------------------------------------------------------------
ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΝΗ ΖΕΙ;
Για σένα έγινα μπεκρής
λόγω αφόρητης πικρής
ζωής που ζήσαμε μαζί
και στης ζωής μας την πορεία
γεννήθηκε η απορία
να ζει κανείς η να μη ζει;
Και προσπαθώ μα το Σταυρό
μία απάντηση να βρώ
σ΄ αυτή την απορία
και το έχω ρίξει στο κρασί
και η αιτία είσ’ εσύ
στην όλη ιστορία
Με το κρασί και το τσιγάρο
που μέχρι τέλος το φουμάρω
θέλω το πρόβλημα να λύσω
και από σε ν’ απαλλαγώ
και στη συνέχεια κι’ εγώ
ελεύθερος να ζήσω
----------------------------------------------------------------
ΝΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ
Υποψιάζομαι ότι νερά μου κάνεις
και ότι με άλλον τώρα πάς
βάλθηκες να με τρελάνεις
νομίζω πια δεν μ’ αγαπάς
Βάλτο καλά μες στο μυαλό σου
και σύντομα και μην αργείς
θα ‘ρθει και σένα η σειρά σου
στα ίδια τα νερά σου να πνιγείς
Και όταν πια θ’ αλλάξεις γνώμη
θα με ζητάς μα θα ’μαι απών
θα εκλιπαρείς για μια συγνώμη
μα εσύ θα είσαι παρελθόν
Φύγε και φύγε μακριά μου
τον έρωτα μας θα τον κλάψω
άσε με μες στα δάκρυά μου
με τον καιρό θα σε ξεχάσω
Φύγε να βρω λίγη γαλήνη
με τον καιρό θα σε ξεχάσω
κ’ ίσως βρεθεί κάποτε ‘κείνη
σ’ ερωτικό λιμάνι να αράξω
----------------------------------------------------------------
Ο ΒΛΑΣΗΣ
Φιλτάτη μου μαγκίτισσα
αφ' ης στιγμής σε γνώρισα
στη μάνα σου σε ζήτησα
μα εσύ το παίζεις γόησσα
Έμαθα πως τσαντίστηκες
με αυτή την πρόταση μου
μα ίσως δεν ανθήστηκες
ποια είν’ η πρόθεση μου
Έπρεπε να σακουλευτείς
πως είμ’ αισθηματίας
κι’ όχι ευθύς ν’ αρνηθείς
άνευ καμίας αιτίας
Δεν έπρεπε να αρνηθείς
σ’ αυτή εδώ τη φάση
και σκάρτα να μου ξηγηθείς
εμένανε του Βλάση
Γιατί είμ’ ο Βλάσης ο γνωστός
μαγγίτης νάμπερ ένα
και δεν γεννήθηκε αυτός
που θάβγη μπρος σε μένα
Ο Βλάσης σ’ ερωτεύτηκε
και πάρτετο χαμπάρι
εσένα καψουρεύτηκε
κι’ εσένανε θα πάρει
Για αυτό σου λέω φιλικά
παράτησε τις γκέλες
γιατί μπορεί στα ξαφνικά
να μου χτυπήσουν μπιέλες
Και τότε κοριτσάκι μου
παρντόν και με το θάρρος
φυλάξου αδερφάκι μου
και όποιον πάρει ο Χάρος
Ταύτα και αναμένω
την ευκαιρία να μη χάσεις
το ΝΑΙ σου περιμένω
υμέτερος ο Βλάσης
----------------------------------------------------------------
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Για καυγά και φασαρία
είσαι πάντα στο φτερό
κι’ η δική μου ησυχία
εξαρτάται απ’ τον καιρό
Εάν έχουμε βοριά
απ’ το κρύο τουρτουρίζεις
είν’ η ατμόσφαιρα βαριά
και συνέχεια με βρίζεις
Αν μας πιάσει η νοτιά
σε πειράζει η υγρασία
έχεις πάντα ακεφιά
δεν μου δίνεις σημασία
Αν φυσήξει ο πουνέντες
έχουμε μεγάλο δράμα
βγάζεις άναρθρες κουβέντες
και σφαδάζεις απ’ το κλάμα
Αν φυσήξει ο λεβάντες
γίνεσαι πολύ σμπαράλια
καυγαδίζεις με τους πάντες
κι’ είσαι ένα μάτσο χάλια
Αν μας πιάσει ο γαρμπής
έχουμε μεγάλη μπόρα
και στο σπίτι για να μπεις
πρέπει να περάσει ώρα
Μόνο με το μαϊστράλι
έχεις κέφια και χαρίτσες
μόνο τότε θέλεις πάλι
παιχνιδάκια και τρελίτσες
Μα αυτό δεν είναι αστείο
το φυλλοκάρδι μου να τρέμει
πρέπει διαρκώς ν’ ακούω
τα δελτία όλα της ΕΜΥ
----------------------------------------------------------------
Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΚΑΦΕΝΕΣ
Ο παλιός ο καφενές
ήταν στέκι μόνο για άντρες
γινότανε τεκές
κάπου κάπου για τους μάγκες
Στον παλιό τον καφενέ
οι αργόσχολοι κι αργοί
εκαπνίζαν αργιλέ
αν θυμούνται οι νοσταλγοί
Στον παλιό τον καφενέ
ήταν άρχων ο Ταμπής
κι ήξερες πως τον καφέ
όπως γουστάρεις θα τον πιεις
Με ολίγη η και σκέτος
η τον ήθελες με κρούστα
ασφαλώς κι ανυπερθέτως
θα σου έκανε τα γούστα
Στα σημερινά τα καφενεία
ότι παλιό εκατηργήθη
νέα πια νοοτροπία
νέα έθιμα και ήθη
Καφετερία έχει γίνει
πάει πια το λουκουμάκι
σε σερβίρει κάποιο μίνι
η γκαρσόν με παπιονάκι
Τώρα πλέον δεν σερβίρουν
πια βανίλια κι αργιλέ
τα ξενόφερτα προσφέρουν
καπουτσίνο και φραπέ καφέ ο λαι
----------------------------------------------------------------
Ο ΠΑΠΠΟΥΣ
Τα εγγόνια που έχουνε παππού
αν κάποτε και που και που
φέρετε αυστηρά
είναι γιατί τα εγγόνια του
δεν σέβονται τα χρόνια του
και είναι ζωηρά
Αυτός τα θέλει ευγενικά
να φέρονται κανονικά
με σέβας στους μεγάλους
όμως ποτέ δεν τα κτυπά
και πιο πολύ τα αγαπά
από τους συγγενείς τους άλλους
Κι’ όταν θα βγούνε στη ζωή
και ο παππούς ίσως δεν ζει
κι’ έχουν παιδάκια ζωηρά
ίσως θυμούνται τον παππού
που κάποτε και που και που
φερόταν αυστηρά
----------------------------------------------------------------
Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ
Ο Περικλής των Αθηνών
εν ευθυμία διατελών
ορώντας καθ’ οδόν σαν οπτασία
την εξαίσια κι’ αιθέρια Ασπασία
με αβρότητα και κέφι
επί λέξει τάδε έφη
Ως σας είδον καθ’ οδόν
σας ηράσθην μετά πάθους
ησθάνθην έρωτα σφοδρόν
εκ του υμετέρου κάλλους
Την ηλιόξανθον σας κώμμην
ανεμίζουσα ως χαίτη
να θαυμάζω εστεκόμην
ανικανοποίητος εισέτι
Το καλλίγραμμο κορμί
με το ευτραφές σας στήθος
κι’ οι γαλάζιοι οφθαλμοί
κατέπληξαν το πλήθος
Ως εκ τούτου , προφανώς καταπλαγείς
τα ιμάτια διερυγνήθησαν
και ομολογώ κοντολογίς
κι’ οι οφθαλμοί μου εξωρύθχθησαν
Απωλέσας φρένας τε και λογικήν
και εκ της υπερόχου θέας μαγευθής
υποβάλω αίτησιν υμίν
αιτούμενος την χείραν σας ευθύς
Μετά ταύτα η Ασπασία
ρέπουσα εις τα όξινα
-τουτέστιν στα ξινά-
ενέδωσε στην πανδαισία
και ανεμίχθη εις τα κοινά
Δια ταύτα κατ’ αρχήν
εξ αυτού του κάλλους και του κλέους
επονόμασαν την εποχήν
Χρυσούς αιών του Περικλέους
----------------------------------------------------------------
Ο ΣΚΛΗΡΟΣ
Μπορεί να κάνω το σκληρό
πως δεν σε νοιάζομαι καθόλου
μα τρέμει η καρδιά μου σαν φτερό
λες και φυσούν ανέμοι του Αιόλου
Προτιμώ να υποφέρω
αλλά θαρρετά δε δίνω
γιατί από πείρα ξέρω
υποχείριο θα γίνω
Αν μου βρεις αδυναμία
η αδύνατο σημείο
δεν θα μείνει ούτε μία
στο φτωχό μου το ταμείο
Αλλά πρέπει και να μάθεις
ότι έχω σαν σκοπό
ότι κι’ αν μαζί μου πάθεις
πάντοτε θα σ’ αγαπώ
----------------------------------------------------------------
Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ
Πως μ’ αρέσει η καθισιά
το αραλίκι η ξενοιασιά
με δουλειά μη με μπερδεύουν
Προτιμώ να μη δουλεύω
και τους άλλους να χαζεύω
που τριγύρω μου δουλεύουν
Μα θα πρέπει και να φάω
μα βαριέμαι που να πάω
για να βρω κάπου καντίνες
Μα τι άλλο πια να κάνω
όπως πάω θα πεθάνω
κι’ ας με γράψουν και στο ΓΚΙΝΕΣ
----------------------------------------------------------------
Ο ΧΑΡΟΣ
Ο χάρος ο σκληρός κι’ ανυποχώρητος
μου άρπαξ ε τη μόνη συντροφιά
γιατί φθονεί και είναι αδυσώπητος
σε κάθε ευτυχία σε κάθε ομορφιά
Και μ’ φησε μετά πενήντα χρόνια
που γνώρισα την άνοιξη μ’ Εκείνη
μια παγωνιά και στην καρδιά μου χιόνια
και μόνιμη η θλίψη μου έχει μείνει
Είναι τα νιάτα μου φευγάτα
μα άφθονο θάρρος μου έχει μείνει
γιατ΄ είναι τα στήθη μου γεμάτα
απ’ την αγάπη μου για Εκείνη
Και προκαλώ τον χάρο σε μια πάλη
με στοίχημα εάν νικήσω
να υποχρεωθεί και πάλι
να μου την φέρει πίσω
Μα δεν τολμά, δεν δέχεται τη πρόκληση
γιατ’ ειν’ δειλός κι’ εκ των προτέρων ξέρει
όποια κι' αν ειν΄ η έκβαση
κοντά της θα με φέρει
----------------------------------------------------------------
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Γεννήθηκε φτωχός
αναμάρτητος αγνός
μας πλημμύρισε με φώς
αυτός είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Μας δίδαξε σοφίες
συχώρεσε αμαρτίες
μοχθηρίες και κακίες
μα δικαστεί για μαγείες
Μας δίδαξε ειρήνη
αγάπη και δικαιοσύνη
ισότητα και καλοσύνη
και ελπίδα πάντα δίνει
Έγινε άνθρωπος κοινός
εδιώχθη απηνώς
κι’ όπως ήτο τα πεινός
δεν αντέστη ουδενός
Υπέστη βάσανα και πάθη
για τα ανθρώπινα τα λάθη
μα ως άνθρωπος εκάμθη
και απέθανε κι’ ετάφη
Η θεία επανάσταση
μας έφερε τη κάθαρση
πνευματική ανάταση
με θαυμαστή ΑΝΑΣΤΑΣΗ
----------------------------------------------------------------
ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ
Ήρθαν οι γιορτές και φέτος
μα εσύ μου έχεις φύγει
Χριστούγεννα και νέο έτος
και η θλίψη μου με πνίγει
Δεν στολίστηκε η πόρτα
με καμπανίτσα του Χριστού
δεν ανάψανε τα φώτα
η σκοτεινιά ήταν παντού
Με μανίκια σηκωμένα
σε θυμάμαι να ζυμώνεις
να τα πλάθεις ένα-ένα
με χαρά να τα μελώνεις
Δεν υπάρχουν στον αέρα
μυρωδιές γλυκού μελιού
μα υπάρχει κάθε μέρα
μία φλόγα καντηλιού
----------------------------------------------------------------
ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ
Γιατί όταν μου λείπεις
Γίνομ’ έρμαιο της λύπης
και το μυαλό μου χάνω
νομίζω θα πεθάνω
Σαν σε κοιτώ , ο ουρανός
είναι πολύ πιο φωτεινός
και η καρδιά μου φτερουγίζει
σαν η ματιά σου με αγγίζει
Είσαι το πιο όμορφο λουλούδι
Το πιο ερωτικό τραγούδι
Πού μου χαϊδεύει το αυτί
Και oλ’ αυτά γιατί
Γιατί είσαι το ποτό μου
Το αναψυκτικό μου
Και η ψυχαγωγία
Είσαι τα νιάτα κι’ η υγεία
----------------------------------------------------------------
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ
Ροδόχρωμη μου ανάσα
σε είδα και σε θαύμασα
να βγαίνεις απ’ τη θάλασσα
σαν την ωραία Αφροδίτη
Ήθελα να ξέρα το πώς
ο παντοδύναμος Θεός
σε προίκισε με τόσο φως
να φέγγεις από Έβρο μέχρι Κρήτη
Είσαι το σύμβολο ρομαντισμού
αγάπης και ερωτισμού
η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος
ο θαυμασμός του Κόσμου
και προ πάντως του Έλληνας
----------------------------------------------------------------
ΠΑΡΑΠΟΝΑ…
Παράπονα μου κάνεις διαρκώς
το σ’ αγαπώ πως δεν στο λέω κάθε τόσο
μα προσπαθώ κάπως αλλιώς
το νόημα αυτό να σου το δώσω
Όχι με λόγια ηχηρά και πανηγύρια
ούτε με άψυχα κι’ απρόσωπα λουλούδια
μα προσπαθώντας να σου κάνω τα χατίρια
και ύμνους να σου γράφω και τραγούδια
Τα σ’ αγαπώ που βγαίνουν από χείλια
μπορεί να είναι εκατό μα η και χίλια
δεν ειν’ αυτά που νιώθω εγώ για σένα
απ’ τη δική μου την καρδιά πηγάζει μόνο ένα
κι αυτό είναι για σένα
----------------------------------------------------------------
ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟ
Με του πεντάγραμμου τη γλώσσα
και με μελωδικό σκοπό
θα σου εκφράσω όλα όσα
δείχνουν το πόσο σ’ αγαπώ
Και πρώτα -πρώτα με το ΝΤΟ
πάρε από το πορτ- μαντό
το ελαφρύ σου το μαντό
και πάμε βόλτα με λαντό
Και συνεχίζω με το ΡΕ
θα πάμε σ’ ένα καμπαρέ
άσε ανοικτό σου το καρέ
έλα μη ντρέπεσαι μωρέ
Και προχωράμε προς το ΜΙ
θέλω σε κάθε μου στιγμή
να σου χαϊδεύω το κορμί
και μη μ’ αρχίσεις μη και μη
Έλα και φτάσαμε στο ΦΑ
και λόγια θα σου πω σοφά
δεν μου αρέσουν τα στυφά
θα σε φιλήσω στα κρυφά
Να και που φτάσαμε στο ΣΟΛ
τώρα θα μείνουμε στο χολ
ποτό θα πιούμε σ’ ένα μπολ
να μας ζαλίσει το αλκοόλ
Να και το γάργαρο το ΛΑ
κάτσε λοιπόν καλά - καλά
στην αγκαλιά μου απαλά
θέλω να κάνουμε πολλά
Και τελειώνω με το ΣΙ
είσαι σαν το ανόθευτο κρασί
με μια καρδιά χρυσή
είσ’ η αγάπη μου εσύ
----------------------------------------------------------------
ΠΟΝΗΡΕΣ ΜΑΤΙΕΣ
Οι πονηρές σου οι ματιές
μου δίνουνε ελπίδες
την άλλη ώρα όμως λες
πως δεν με ξέρεις δεν με είδες
Με τα σκέρτσα σου μ’ ανάβεις
και τα μέτρα μου θα λάβω
και χωρίς να καταλάβεις
θα ‘ρθω και θα σε συλλάβω
Κι’ από δίκη παρευθύς θα σε περάσω
δίχως να ‘χω δισταγμό
κι’ αυστηρά θα σε δικάσω
για κλοπή και εμπρησμό
Μου ‘χεις κλέψει το μυαλό
και τη δόλια μου καρδιά
και θεώρησες καλό
να τους βάλεις πυρκαγιά
Δια ταύτα αποφασίζω
πρέπει να φυλακιστείς
και για φυλακή ορίζω
στη καρδιά μου να κλειστείς
----------------------------------------------------------------
ΠΟΣΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ…
Πόσα τραγούδια να σου πω
και πόσα τέλια να χτυπήσω
για να πεισθείς πως σ’ αγαπώ
και να γυρίσεις πίσω;
Πόσες καντάδες έγραψα
για κάθισε και μέτρα
πόσες φορές δεν έκλαψα;
μα είν’ η καρδιά σου πέτρα
Μία συγνώμη σου ζητάω
κάποτε λάθεψα κι’ εγώ
όμως μην πεις δεν σ’ αγαπάω
θα είναι κρίμα απ’ το Θεό
Κι’ αν τελικά δεν μετανιώσεις
και το φαρμάκι θα το πιω
θα ‘ρθεί καιρός που θα τον νιώσεις
τον όλεθρο και για τους δυό
----------------------------------------------------------------
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΕΙΔΑ
Ποτέ μου δεν σε είδα
μα αν σε δω θα σε γνωρίσω
κι’ έχω πάντα την ελπίδα
πως κάπου θα σε συναντήσω
Είσαι τώρα φαντασία
μες στο νου μου και στη σκέψη
είσαι μία οπτασία
που την καρδιά μου έχει κλέψει
Σαν φάντασμα και οπτασία
σε θεωρώ ιδανική
θα ήθελα και στην ουσία
να είσαι η μοναδική
Κι’ όταν έρθει η στιγμή
που κάποτε συναντηθούμε
θα ήθελα κορμί-κορμί
μαζί να ενωθούμε
----------------------------------------------------------------
ΠΡΙΜΟ ΣΙΓΟΝΤΟ
Αν θέλεις φίλε απόψε πέρνα
μη μου χαλάσεις το χατίρι
απ’ τη παλιά μας την ταβέρνα
έτσι να πιούμε ένα ποτήρι
Να θυμηθούμε τα παλιά
νεανικά μας χρόνια
τώρα που πέσαν στα μαλλιά
ολόλευκα τα χιόνια
Μαζί να νοσταλγήσουμε
με τα βαρέλια φόντο
να σιγοτραγουδήσουμε
μαζί πρίμο σιγόντο
Ρεφρέν
Αχ βρε ζωή που πέρασες
με άγχος και βιασύνη
ποτέ σου δεν μας κέρασες
σωστή δικαιοσύνη
και όμως αν μπορούσα
να ξαναγεννηθώ
σαν χάρη θα ζητούσα
σε σένα να βρεθώ
Αν θέλεις φίλε απόψε πέρνα
μη μου χαλάσεις το χατίρι
απ’ την παλιά μας την ταβέρνα
έτσι να πιούμε ένα ποτήρι
Να θυμηθούμε έρωτες
να θυμηθούμε τρέλες
μα και στιγμές υπέροχες
με όμορφες κοπέλες
Μαζί ν’ αναπολήσουμε
το βιό μας πόντο-πόντο
να σιγοτραγουδήσουμε
μαζί πρίμο σιγόντο
Ρεφρέν
----------------------------------------------------------------
ΡΕΤΣΙΝΑ
Η πιο όμορφη και φίνα
συντροφιά για νταραβέρι
είναι η αγνή ρετσίνα
τραβηγμένη απ’ το βαρέλι
Όταν πιεις δυό ποτηράκια
φεύγει κάθε σου σκοτούρα
έτσι αρχίζουν τα κεφάκια
έτσι γίνεται η βαβούρα
Εάν κάποια επιτυχία
έχεις με καμιά καψούρα
μεγαλώνει η ευτυχία
κάνοντας και μία σούρα
Εάν είσαι παντρεμένος
και τα βλέπεις όλα σκούρα
αποφεύγεις μεθυσμένος
και τη κρεβατομουρμούρα
Αν σ’ αυτούς ανήκεις πάλι
που δεν έχουν βασανάκια
κάνε κέφι και κεφάλι
με δυό τρία ποτηράκια
Γι’ αυτό πίνε τη ρετσίνα
που σου φέρνει ευεξία
να τα βλέπεις όλα φίνα
και με αισιοδοξία
----------------------------------------------------------------
ΡΟΥΛΕΤΑ
Όλοι ονειρεύονται κι’ ελπίζουν
από παιδιά και μέχρι τα γεράματα
ευτυχισμένο πως τον βίο τους θα ζήσουν
μα έρχονται κι’ ανάποδα τα πράγματα
Γιατί η ζωή μας είναι μια ρουλέτα
και ο τροχός πάντα γυρίζει
που άλλος χάνει και τα ρέστα
και κάποιος άλλος τα κερδίζει
Σε τέτοια φάση αν βρεθείς
ποτέ το θάρρος σου μη χάσεις
μη σταματάς να προσπαθείς
πάλι ψηλά θα φτάσεις
Κι ’ότι συμβεί και ότι πάθεις
μια καλοσύνη να σκορπάς
και προ παντός πρέπει να μάθεις
να συγχωράς και ν’ αγαπάς
----------------------------------------------------------------
Σ’ ΑΓΑΠΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ δεν είναι ψέμα
κυκλοφορείς μες’ στο δικό μου αίμα
και πάρε ότι θες ακόμα
και την ψυχή μου και το σώμα
Κάνε με σκλάβα σου και δούλα
τώρα που είμαι μια παιδούλα
αρκεί να βρίσκομαι κοντά σου
μέχρι και τα γεράματα σου
Σου προσφέρω το κορμί μου
και τη φλογερή ορμή μου
σου προσφέρω μια ψυχή
που θα σε κάνει ευτυχή
Σου το ορκίζομαι έχω τάξει
άλλος έρως απ’ αυτόν δεν θα υπάρξει
στον υπόλοιπο μου βίο
δεν χωράει η καρδιά μου αγάπες να ‘χει δύο
----------------------------------------------------------------
ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
Από σαράντα κύματα
κι χίλια δυο διλλήματα
όλη η ζωή μου πέρασε
ποτέ δεν φέρανε εξάρια
ποτέ, της μοίρας μου τα ζάρια
κι’ η τύχη μου με ξέχασε
Κι’ αν κάποια συγκυρία
μου ‘δίνε κάπου ευκαιρία
πάντα έπεφτα στ’ αγκάθια
τότε μ’ έπιανε η πλήξη
η ανία και η θλίψη
κι΄ έχανα τα αυγά με τα καλάθια
Κι’ όμως κάτω δεν το βάζω
και το μέλλον σχεδιάζω
με σύνεση κι’ ελπίδα
κάπου θ’ αλλάξει ο καιρός
και ίσως δώσει ο Θεός
μια φωτεινή αχτίδα
Στο δαιδαλώδη αυτό κόσμο
κάπου θα βρω το δρόμο
κάποια διέξοδο να δίνει
γιατί πιστεύω σε αυτό
που ‘λέγαν οι παλαιοί ρητό
συν Αθηνά και χείρα κίνει
----------------------------------------------------------------
ΣΤΟ ΚΑΠΗΛΕΙΟ
Στο καπηλειό σε μια γωνιά
ζητώ τη λησμονιά
μα ειν’ αβάσταχτος καημός
ο χωρισμός
Το ποτήρι μου αδειάζω μέχρι πάτο
για ένα όνειρο φευγάτο
γιατί ήσουν όνειρο για μένανε εσύ
αγάπη μου χρυσή
και δεν περίμενα ποτέ πως θα σε χάσω
αχ πως να σε ξεχάσω
κάθε γουλιά απ’ το κρασί που πίνω
κι’ ένα λυγμό αφήνω
κι’ εκεί στη σιωπηλή μου άκρη
κυλάει κάποιο δάκρυ
που την ματιά μου τη θαμπώνει
και το κρασί νερώνει
Μα νερωμένο το κρασί δεν με ζαλίζει
κι’ η σκέψη μου σε σένανε γυρίζει
κι’ ελπίζω αν μ’ αγαπάς πως θα γυρίσεις
την γκρεμισμένη μας φωλιά να ξαναχτίσεις
----------------------------------------------------------------
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Σ’ αυτή μας την συγκέντρωση
λείπουν οι εκλιπόντες
ας κάνουμε μια δέηση
για προσφιλείς απόντες
Όλοι ας προσπαθήσουμε
στη φόρτιση ετούτης της στιγμής
μαζί να αποτίσουμε
ένα μικρό φόρο τιμής
Ευγένιε, Κική, Γρηγόρη,
Άννα μας και Μπουμπού
με το στερνό βαπόρι
εφύγατε γι’ αλλού
Νέα παρέα γίνατε
με τ’ άστρα του ουρανού
αλλά ποτέ δεν φύγατε
απ’ την καρδιά μας και το νου
Μα ζωή μας συνεχίζεται
το δρόμο της χαράζει
και ο καθείς εκεί που κείτεται
ανάλαφρο το χώμα ας σκεπάζει
----------------------------------------------------------------
ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Για να βρίσκω ευτυχία
έχω μία συνταγή
έχει πάντα επιτυχία
όταν μπει σ’ εφαρμογή
Για στέγη μου ο ουρανός
για φώτα μου τα αστέρια
κακό δεν θέλω κανενός
δεν νοιώθω τη μιζέρια
Όλα τριγύρω τα αγαπώ
Ζώα πουλιά κι’ ανθρώπους
Την ευτυχία κατακτώ
Με χίλιους δύο τρόπους
Πρέπει να είσαι ολιγαρκής
Μην έχεις απαιτήσεις
Και λίγο να φιλοσοφείς
Αν θες καλά να ζήσεις
----------------------------------------------------------------
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΣ;
Για άλλους είναι άνοιξη
και γι’ άλλους είναι θέρος
μα σε κακή κατάληξη
μοιάζεις σαν να ‘σαι γέρος
Πολλές φορές σου δίνει
δύναμη και φτερά
και άλλοτε σε ρίχνει
σε άπατα νερά
Ο έρως θέλει αντίκρισμα
να είναι αμοιβαίος
με ψεύτικο επίχρησμα
μοιάζει σαν αγοραίος
Αν κάποιος σε ερωτευθεί
και δεν ανταποκρίνεσαι
πες το με τρόπο απλό κι’ ευθύ
χωρίς να υποκρίνεσαι
Ο έρως είναι ποίημα
και υψηλό ιδανικό
δεν αγοράζεται με χρήμα
και δεν το βρίσκεις δανικό
----------------------------------------------------------------
ΤΙ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ
Άκου λοιπόν ποια ειν’ αυτά
που με κρατούν κοντά σου
ειν’ τα καυτά πολύ καυτά
μα και πολλά χαρίσματα σου
Είναι η λάμψη του ματιού σου
το σκέρτσο σου, το νάζι,
είναι η φλόγα του κορμιού σου
που πειρασμούς μου βάζει
Είναι η ομορφιά σου,
και της ψυχής σου η χάρη
είναι η αρχοντιά σου,
που μ’ έχει συνεπάρει
Είναι τα προτερήματα
πούχεις συγκεντρωμένα
που οδηγούν τα βήματα
του δρόμου μου σε σένα
Ειν’ η προσωπικότητα σου
με χαρίσματα ενε κι ένα
που με κρατούν κοντά σου
και σκλάβωσαν και μένα
----------------------------------------------------------------
ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΟΥ ΣΑΛΠΑΡΕΙ
Το καράβι που σαλπάρει
μαζί του θα σε πάρει
σε τόπους μακρινούς
Θα γνωρίσεις νέους τόπους
με άλλα ήθη και άλλους τρόπους
που δεν φαντάζεται ο νους
Θα βρεθείς σε πολιτείες και λιμάνια
μέρη άγνωστα και σπάνια
θα πλευρίσεις σε μουράγια
Όμως πάντοτε θα νοσταλγείς
στα πάτρια τα μέρη να βρεθείς
στα χώματα τα Άγια
Κι όταν τον Κόσμο θα γνωρίσεις
και εμπειρίες θ’ αποκτήσεις
πάντα θα έχεις την ελπίδα
από όποιο λιμάνι κι αν σαλπάρεις
τον δρόμο της επιστροφής να πάρεις
να γνωρίσεις την πατρίδα
Γιατί σύζυγο, παιδί, μητέρα,
πάντοτε και κάθε μέρα
νοερά τις αντικρίζεις
Και στου πλοίου την κουβέρτα
στο ρεπό, στο σούρτη φέρτα
από νόστο θα δακρύζεις
----------------------------------------------------------------
ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ
Το ξέρω έσφαλα και φταίω
μα στ’ ορκίζομαι θα είναι
αυτό το σφάλμα τελευταίο
μείνε λοιπόν κοντά μου μείνε
Μια συγνώμη σου ζητάω
σαν ικέτης ταπεινός
στα μάτια σου θα σε κοιτάω
αλλιώς να σβήσω σαν καπνός
Αν και λίγο μ’ αγαπούσες
Και σκεφθείς τα περασμένα
Ασφαλώς θα συγχωρούσες
Και το σφάλμα μου και μένα
----------------------------------------------------------------
ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΡΟΝΟ 2003
Τον καινούριο χρόνο 2003
αξίζει κάθε έπαινος
στην μεγάλη εταιρία
πού έχει τον τίτλο ΕΒΕΝΟΣ
Γιατί προσέφερε ποιότητα
κι επαγγελματικότητα
συνέπεια και προσφορά
στην Ελληνική την αγορά
Ας ευχηθούμε στη διεύθυνση
και στο άξιο προσωπικό
να την κάνουνε μεγέθυνση
και στο εξωτερικό
----------------------------------------------------------------
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Τι κι’ αν ζήσαμε μαζί χρόνια και χρόνια
τι κι’ αν γεμίσαν τα μαλλιά µας από χιόνια
πάντα σου το έλεγα και τώρα θα στο πω
πώς δεν κουράστηκα ποτέ να σ’ αγαπώ
Κι’ αν ζήσουμε ακόμα χίλια χρόνια
στη σκέψη µου σφικτά θα σε κρατώ
κι’ αν ζήσουμε αγάπη µου αιώνια
θα σ’ αγαπώ µα δεν θα κουραστώ
Ρεφρέν
Σε νοιώθω σαν κομμάτι από µένα
σε νοιώθω σαν µια δεύτερη καρδιά
ποτέ δεν θα σε άλλαζα εσένα
π’ αγαπηθήκαμε γλυκιά µου από παιδιά
Σε νοιώθω σαν το ένα µου πλευρό
σε νοιώθω σαν κρυφό µου θησαυρό
κι’ ούτε σε τούτη τη ζωή ούτε στην άλλη
αγάπη τέτοια δεν θα βρω τόσο μεγάλη
Και µη σου πουν πως µου ‘γινες συνήθεια
γιατί στ’ ορκίζομαι αυτό δεν ειν’ αλήθεια
ήτανε έρωτας αγάπη σεβασμός
ήταν υπέροχος εκείνος ο δεσμός
Κι’ αφού µε χτύπησε του έρωτα το βέλος
θα μείνω αγάπη µου μαζί σου ως το τέλος
και όπως πάντοτε και τώρα θα στο πω
πως δεν κουράστηκα ποτέ να σ’ αγαπώ
Ρεφρέν
----------------------------------------------------------------
ΦΕΡΕ ΚΑΠΕΛΑ ΚΡΑΣΙ
Φέρε ρε κάπελα κρασί
φέρε γεμάτη τη μισή
απ' τη ρετσίνα τη χρυσή
φέρε μεζέ καμιά ελιά
μπακαλιαράκι σκορδαλιά
για να μ’ ανοίξει η λαλιά
Και να μπορέσω να σου πω
τον πιο χαρούμενο σκοπό
για την κοπέλα π’ αγαπώ
Της είχα ρίξει από καιρό
το δίχτυ μου γερό γερό
όπως στο ψάρι στο νερό
Κι’ έτσι αδερφάκι μου που λες
με τον μπλα-μπλα και πες και πες
μου χαμογέλασε εχτές
Απ’ τη χαρά μου θα τα χάσω
φέρε κρασί να το γιορτάσω
κι’ όλο τον κόσμο να κεράσω
----------------------------------------------------------------
ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Είναι πια παραδεκτό
σ’ αυτό τον κόσμο το φρικτό
όποιος κάνει ευεργεσία
ν’ αμειφθεί μ’ αχαριστία
Λόγου χάριν τον Χριστό
Τον σταυρώσαν οι εβραίοι
στον αιώνα μας τον εικοστό
την Ελλάδα οι ευρωπαίοι
Σ’ όσους έδωσε τα φώτα
Κι ήσαν φίλοι της πιο πρώτα
τώρα γίνονται Πιλάτοι
της γυρίζουνε την πλάτη
Κι’ όπως λέει η ιστορία
τέχνες και φιλοσοφία
και υψηλά ιδανικά
απ’ την Ελλάδα τα επήραν δανικά
Κι αντί φίλη να την έχουν
και πιο πολύ να την προσέχουν
προτιμούν την προδοσία
της αρνούνται προστασία
Μα Δαυίδ πάντα υπάρχει
Κι η Ελλάδα πάντα θα ‘χει
και το σθένος και το θάρρος
που φοβάται και ο Χάρος
Και υπάρχει και χρησμός
που τον ξέρει ο Ελληνισμός
και η ανθρωπότης όλη
θα ξαναπάρουμε τη Πόλη
----------------------------------------------------------------
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
Τόσο καιρό μαζί σου έζησα
μα ήσουν πάντα ένα μυστήριο
τα πάντα στην αγάπη σου επένδυσα
λες κι’ ήσουνα Κρεμαστήριο
Και έμεινα εγκλωβισμένος
πότε πάνω πότε κάτω
και βρέθηκα χαμένος
μέχρι που έπιασα και πάτο
Και έφυγες κάποια βραδιά
χωρίς εξήγηση καμιά
και έμεινα στα ξαφνικά
στη μαύρη ερημιά
Μα κατάλαβα, το πάθος
που είχα πάντοτε για σένα
απεδείχθη μέγα λάθος
ήταν μπούμερανκ για μένα
Και τώρα που δεν έμεινε
ούτε αγάπη ούτε χρήμα
αναρωτιέμαι και τι έγινε;
Προστέθηκε ακόμη ένα θύμα
----------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Στην ανάσταση του Θεανθρώπου
όπου κι’ αν κοιτάξεις όπου
νιώθεις κάποια αλλαγή
λες και βαλαν τα καλά τους
όλη η πλάση κι’ όλη η γη
Άνθρωποι και φύση και λουλούδια
γιορτάζουνε με ύμνους και τραγούδια
το μεγαλύτερο του κόσμου γεγονός
την νεκρανάσταση του Παντοδύναμου Ενός
κι’ ενώ η φύση πλημμυρίζει από χρώματα
και γύρο γύρο οργιάζουνε τα αρώματα
ιδού η άνοιξη επέστη
μαζί με το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
----------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1999
Βλέπω μεσ’ απ’ το μπαλκόνι
Τι παχύ πέφτει το χιόνι
και οι άνεμοι σφυρίζουν
μα κάπου, κάποιοι τουρτουρίζουν
Είναι μέρες Χριστουγέννων
τις κραυγές δυστυχισμένων
τέτοιες μέρες γιορτινές
ποιος ακούει τις φωνές;
Όλοι μες’ απ’ το μπαλκόνι
βλέπουμε το άσπρο χιόνι
και η σκέψη μας μονάχα
είναι….Θεέ μου κι’ άλλα να ‘χα
Πάντα να ‘χεις ανθρωπέ μου
αλλά αλήθεια όμως πες μου
να μη φορέσει το χειμώνα
κι’ ο φτωχός ένα χιτώνα;
----------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2000
Ήρθαν τα Χριστούγεννα
Και η Πρωτοχρονιά
Και ειν’ όλα χαρούμενα
Στης γης κάθε γωνιά
Oι άνθρωποι την Γέννηση
Τιμούν μ’ επισημότητα
Μα έχουμε την αίσθηση
Υπάρχει ανισότητα
Γιορτάζει κάθε πλούσιος
Γιορτάζει κι ο φτωχός
Κι ας λείπει ο επιούσιος
Κι ας είναι νηστικός
Γιορτάζει με τις προσευχές
Γιορτάζει με ελπίδες
Και προσδοκά πως οι ευχές
Δεν θα του βγούνε φρούδες
Κι’ απ’ τον Πανάγαθο Χριστό
Και Άγιο Βασίλειο
Πρέπει να κάνουν το σωστό
Να δουν κι’ εκείνοι Ήλιο
Να θερμάνουν τις καρδιές
Να ζήσουν με ποιότητα
Και να γιορτάζουν τις γιορτές
Με πιο πολύ ισότητα
----------------------------------------------------------------
ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΔΙΑ
Ο Πλάστης σε πλημμύρισε
με γιασεμιού τη μυρωδιά
στα στήθη όμως ξέχασε
να βάλει μια καρδιά
Κι’ έτυχε να σε γνωρίσω
γοητεύθηκα από σένα
τρελά να σ’ αγαπήσω
κι’ έγινες τύραννος για μένα
Θα σου χάριζα καρδιά
εάν είχα εγώ δύο
για να σ’ έχω αγκαλιά
σε ολόκληρο το βίο
----------------------------------------------------------------
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ
ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΩ ΚΑΤΙ
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ, ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΥΛΙΚΟ
ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΖΩΗΣ
ΚΑΤΑΦΕΡΕ
ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΕΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ
ΜΠΑΜΠΑ, ΜΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ
